Muhammed Hüseyin (R.A.)

EN’AM SURESİ 124. AYETİ 66 KEZ OKUYANIN HER DUASI KABUL OLUR DİYORLAR, BU DOĞRU MUDUR? Böyle bir şey olsaydı o zaman kimse çalışmazdı, sadece o sureyi, ayetleri okur ve işleri hallolurdu! Dolayısıyla böyle bir şey yoktur, birbirimizi böyle şeylerle kandırmayalım. Bir de bunu sanki bir hadismiş gibi takdim etmek bütünüyle yanlıştır. Diyelim ki

Yolculuk Rabbe

İSTİHARE NAMAZINI AÇIKLAYABİLİR MİSİNİZ? İstihare namazı bir şeyin hayırlı mı hayırsız mı olduğunu öğrenmek için kılınan bir namazdır, diye bilinir. Oysaki herhangi bir şeyi Allah’a sormak için istihare namazı kılınmaz ya da “ya rabbi! Falan konunun hayırlı mı, hayırsız mı olduğunu bana göster” demek için kılınmaz. İstihare namazı; hayırlısı olsun diye iki rekât namaz kılıp “ya rabbi! Şu işe niyet ettim, hakkımızda hayırlı eyle” deyip iki rekât namaz kılmak ve Allah’tan hayırlısını dilemektir. Doğru olan budur. Yoksa “ya rabbi! Bunun hayırlı mı, hayırsız mı olduğunu bana göster, ona göre hareket edeyim” demek yanlıştır. Böyle bir namaz yoktur. Allah, insana akıl ve irade vermiştir. Sanıldığı gibi bir istihare namazı yoktur; ama istişare etmek vardır, hatta istişare etmek Allah’ın bir emridir. Bu nedenle birinin sadece kendi aklıyla hareket etmemesi, herhangi bir konuyla ilgili o konuda danışabileceği ehil kimselerle istişare etmesi, onların fikrini, düşüncesini alıp öyle hareket etmesi gerekir. İstişare bize mutlaka hayrı kazandırır, doğru yaptırır, böylece yanlışları ayıklama imkânımız olmuş olur.

Söz Hakkı 2 Muhammed Hüseyin RA , Söz Hakkı 2. Cilt, s. 197.

Reklam

Yolculuk Rabbe

Sonra o zat Resulullah (s.a.v.) Efendimiz’e; -İslam nedir, diye sordu. Resulullah (s.a.v.) Efendimiz; -İslam; Allah’a hiçbir şeyi şirk koşmadan ona âbd olmandır, buyurdu. Bu, İslam’ın birinci şartıdır. Yani İslam; sevgide hiçbir şeyi, hiç kimseyi Allah’ın önüne koymadan Allah’ı sevmendir. Onun rızasını kazanmak, ona vasıl olmak, onun likasına ermek, emrini yerine getirmek için çaba, gayret sarf ederek ona koşmandır. Bunu bilmiyorsan hiçbir şey bilmiyorsun; yani dini kenarından, köşesinden birkaç emirle anlamaya çalışmışsın demektir. Resulullah (s.a.v.) Efendimiz islamın şartlarını anlatmaya devam edip; namazı ikamet etmen, ramazan orucunu tutman, farz olan zekâtı vermendir, buyurdu. İslam’ın farzlarından biri de hacdır; ama hac o zaman bu şartların içinde yoktu; çünkü daha farz olmamıştı. Resulullah (s.a.v.) Efendimiz İslam’ı anlattıktan sonra o zat, Resulullah (s.a.v.) Efendimiz’e yine; “doğru söylediniz” deyip onu tasdik etti. Muhammed Hüseyin, Fatiha Suresinin Tefsiri, s.24.

Yolculuk Rabbe

Kul bu manevi yolculukta bir adım daha atıp, Allah’ın nimet verdiği kullarla beraber yürümeye başladığında “sırâtallezîne en’amte aleyhim” ayetinden bir önceki ayet olan “İhdinâs sırâtel mustakîm”9 ayetine gelir ve Allah’ın nimet verdiği kullarla beraber sırat-el mustakime girer. İşte burada yolculuk başlar. Burası nefsin mülhime makamıdır. Kul artık ilham almaya başlar. Yolculuk yapar ve Allah’ın nimet verdiği kimselerin kazandığını kazanmak için çaba ve gayret sarf eder. Bununla beraber hidayetçiye uyar, yolu yürür. Burası mülhime makamıdır. Allah Fatiha’yı niye aşağıdan değil de yukarıdan anlattı? -Çünkü kulunu cennetten aşağıya; yani yukarıdan aşağıya indirmişti. Kulun da Fatiha’yı yukarıdan aşağı anlaması gerekir ki aşağıdan yukarı çıkabilsin. Muhammed Hüseyin, Fatiha Suresinin Tefsiri, s.17.

Yolculuk Rabbe

İyyâke na’budu ve iyyâke nestaîn’den sonra Mâliki yevmid dîn:11 “O din gününün malikidir” ayeti gelir. Kulun yolculuğu burada devam eder. Allah din gününün malikidir. Kul artık hesabını görür. Maliki yevmiddin derken Allah sadece Kıyamet gününde hesap gören değildir; kulun hesabı burada görülür, görülmesi gerekir. Kulun, “mâliki yevmid dîn” ayetini burada tanıması, kendi hesabıyla burada karşılaşması gerekir. Yolculuk esnasında kulun hesabı görülür. Allah ayet-i kerimede; “hesap görücü olarak Allah yeter”12 buyurur. O da hesabını Allah’a, Allah’ın vahyine, Allah’ın peygamberine gördürür. Onlara göre hesap görür, hesabı, Allah ile görür. Mâliki yevmid dîn ayetiyle kul öyle bir hesap verir ki onda hesaptan eser kalmaz. O dehşet halinde, değil onda herhangi bir şey, orda kendisi bile kalmaz, bütünüyle Allah’a teslim olur. Kulun bu teslimiyeti ona rızayı getirir ve kul, Allah’tan razı olur. Kul, Allah’tan razı olunca Allah da ondan razı olur. Muhammed Hüseyin, Fatiha Suresinin Tefsiri, s.18.

Yolculuk Rabbe

Evet, Allah’a iman; Allah’ı her şeyden, canından çok sevmektir. Allah, ayetlerinde bunu beyan ettiği için anladık. Aynı şekilde Resulullah (s.a.v.) Efendimiz; “sizden biri, Allah ve resulünü her şeyden çok, canından çok sevmedikçe iman etmiş olmaz.”3 Bir de; “sizden biri kendisi için istediğini din kardeşi için de istemezse mü’min olmaz4 buyurmuştu. Resulullah (s.a.v.) Efendimiz imanı beyan ederken imanın ölçüsünü ortaya koymuştur. İstersen kabul etmeyebilirsin; ama kabul etmezsen Resulullah (s.a.v.) Efendimiz sana “mü’min” demez, “sen mü’min olmamışsın” der. Önce Allah’a, sonra Allah’a kavuşmaya, vasıl olmaya iman etmemiz gerekir. “Allah’a vuslat etmek lazım” dediğimizde birileri çıkıp; “vuslat da neymiş, bu da nerden çıktı” diyebilir. Hâlbuki vuslat imanın şartıdır. Âlimlerimiz Resulullah (s.a.v.) Efendimiz’den beş yüz sene sonra Allah’a kavuşmaya imanı imanın şartlarından çıkarıp, yerine imanın şartı olarak “hayrihi ve şerrihi minallahu teala” kısmını koymuştur. Vel ba’su ba’del mevti hak: “Ölümden sonra dirilmeye, huzura çıkıp hesap vermeye iman etmek” zaten imanın şartında vardır. Fatiha Suresinin Tefsiri s.25