Muhammed-i Hicazî, (1279-1352 hş./1900-1974) çağdaş İran edebiyatının tanınmış roman ve hikâye yazarlarından birisidir. Aristokrat bir aileye mensup olan Hicazî, aynı zamanda senarist, tercüman, politikacı ve gazetecidir. Hicazî, İran’da Batılı roman tarzını başlatanlardan birisidir. İngilizce ve Fransızcayı iyi düzeyde bilen yazarın Fransızca birkaç hikâye ve makalesi de vardır. “Humâ” (1307 hş./1926), “Perîçehr” (1309 hş./1928) ve “Zîbâ” (1309 hş./1930) adlı romantik romanlar yazmıştır. Romantik tarzda yazdığı “Âyîne” (1312 hş./1933) adlı mecmuasında, doksan dört kısa hikâye bulunmaktadır. Onun hikâyeleri ve romanları, genel olarak zamanın sosyal bozukluğunu ve seçkin kadınların nazarında aşkı tanıtmaktadır. Kadınların ruhsal hayatlarındaki meselelere başka bir türlü tutkun olup onları tahlil eden İran’ın üst sınıf, ünlü roman yazarlarından birisi olan Hicazî’nin en güzel eseri “Zîbâ” olarak bilinmektedir. O, İranlı edebiyatçılar ve yazarlar arasında Sa’dî’-yi Şîrâzî’ye oldukça ilgi duymuştur. Bu makalede Muhammed-i Hicazî’nin hayatı, edebi kişiliği, eserleri hakkında kısaca bilgi verildikten sonra yazarın eleştirel tarzda kaleme aldığı “İki Dilenci” adlı kısa hikâyesinin tercümesine yer verilmiştir.