Senin düşlemlerinde yaşayan ben değilim, kurdun beni. Bir anıdan yola çıkıp yarattın imgemi, sonra düşlerine yerleştirdin, düşlemlerinde yaşattın... İkimiz de bu imgede yaşanmamış bir şeyler bıraktık, kaçtığımız için acı çektik, ama nihayet döngüyü kapatmayı başardık. Ben bu odadan çıkabileceğim bundan böyle...