Sırf hayatımdan gitti diye kötüleyemem kimseyi.
"Olmadı, anlaşamadık" deyip yoluma bakarım.
Ama acı çektirmiş, ihaneti yüreğine giydirmiş birine güzel sözler söyleyemeyecek kadar da saygılıyımdır kendime..
Sev beni..
Küçük bir çocuğun ellerini açıp ‘uçak kadar seviyorum’ demesi gibi,
Konuşmayı arzulayan lal biri gibi,
Yüreğinin avazı çıktığı kadar sev mesela,
Kendine sakla beni,
Yüreğim yüreğinde kurusun
Çünkü ben yüreğimin en ücra köşesinde sessizce seviyorum seni,
Ellerim ellerine değdiğinde son bulsun nefesim,
Biliyorum sana dokunduğumda gül kokacak ellerim,
Aşk feda etmekse bir parçanı,
Ben her hücremi feda ettim sana,
Sev beni…
Bir Leyla olmasan da,
Bir şirin gibi sev,
Ne Bilim işte B’aşk’a sev beni.
Öyle güzel sev ki, şiirime imge olabilesin,
O yüzden büyük sev beni,
Çünkü ben büyük harflerle seviyorum seni,
Beni UNUT,
Bunu UNUTMA….
Gidişinden bilirim ayrılıklar acıtır kanatır ve her veda bir ömürü yarın bırakırım Yarım Kaldım ama hep sevdim kendimden daha çok hem de fazla abarttım seni sevmeyi hak ettiğinden daha fazla Sen hiçbir şekilde dilde hiçbir şey sıfat kazanılmamış ken ben en güzel cümleleri kurdum Sana da hayır kendi ütopyam da bu sevgi fazla geldi sana ne sen kaldıra bildin ne yüreğin.