M-66 kitablarımı oxumaq istəyənlər şəxsidən mənə yazsalar pdf olaraq bölüşə bilərəm.
Oxumuş olanlardan "inceleme" yazmağı xahiş edilir.
Xoş mütaliələr:
Kitab qısa esselerden ibarətdi və hər hissədə müəyyən suallar,cavablar,hislər və həyatlar haqqında danışılır.
Yaşamdakı məqsədimiz nədi?
Xoşbəxtliyə çatmaq mümkündü mü?
Yaşamaq,yoxsa intihar etmək daha çox cəsarət tələb edir?
Niyə hamımız həyatımızı dəyişdirmək istəyirik amma hər şey olduğu kimi qalır? Ya da niyə hər səhvimizdə başqalarını günahlandırırıq,amma özümüzü həmişə haqlı çıxartmağa çalışırıq?
Sualların hər biri düşündürücüdü. Amma dəqiq bir cavab ala bilməyəcəyimiz suallardı,təəssüf ki.
Və kitabda "O dəlidir" başlıqlı hissə xüsusi diqqətimi çəkdi. Ətrafından fərqli düşününən hər kəsi kənarlaşdırmaq ya da dəli demək adət olub. Amma heç kim onların fikirləri,hərəkətləri barədə düşünmür. Kəsib atmaq daha rahat gəlir. Fərqlilik artıq hamıya qorxunc gəlir...
Nar dənələriMuzafferus · Kitab Klubu · 201619 okunma
Şizofrenik Saturn.. İlk öncə bu ad cəlb etmişdi məni.. "Şizofrenik əsər"lər məndə hər zaman maraq doğurur. Və buna kosmoqoniklik də əlavə olunubsa, oxumalıyam dedim.
Əsəri ümumən bəyəndim. İstər mövzu olsun, istər fikrin sərbəstliyi olsun.. Yazarın düşüncələri olduqca yaxın idi mənə. Şeirlər sərbəst vəznlə yazılıb,səpkili formadadır ki, bu da bir üstünlük idi mənə görə, çünki mən fikirlərin çərçivəyə salınmadan ifadə olunmasının tərəfdarıyam. Şərt qafiyə tutdurmaq deyil, şərt düşündüyün zamankı hislərini qarşıya ötürməkdir.
Sərbəst buraxmaq sətirləri.
Almaq əlinə qələmi
Yazmaq.
Nə önəmi var ki mövzunun?
Sərbəst vəzndə olsun qoy.
Qafiyə adıyla məcburiləşdirməyək.
Azad burax hecaları.
Bu sətirlərdə də deyildiyi kimi, bəzən hecaları saymaq yox, azad buraxmaq lazımdır.
Kitabda bəyənmədiyim bəzi məqamlar da oldu. Məsələn, şeirlərdə "zatən" sözünə rast gəldim bir neçə dəfə. Məncə bu sözün yerinə başqa bir sinonimi işlənsə daha xoş olardı. Bu kimi bəzi sözlər bədiiliyi zəyiflədir deyə düşünürəm. Və bəzi sətirlərdə inversiyaya yol verilsə daha ahəngli oxunardı. İstənilən şeir hər nə qədər sərbəst vəznlə yazılsa da, nisbətən şeir ahəngi olmalıdır.
"yaxşı ki gəldin.
böyük stəkan götür.
çaydan, qəhvədən bir şey süz,
otur.
kəmərini bağlamağı da unutma.
uçuşa hazırıq kapitan."
Yaşayırıqmı həqiqətən?
Əgər yaşayırıqsa, bu qədər acıya, əzaba necə davam gətirə bilirik?
Unutmuruq, ancaq üzərini bir az tozlandırırıq.
Yeri gələndə o tozları silib, yenidən canlandırırıq o acıları.