Hakkında
Giresun doğumludur. İlkokulu Piraziz ve Giresun'da okumuş, orta öğrenimini Galatasaray Lisesi'nde yapmıştır. Öyküler yazmaya henüz lise çağlarında başlayan Naim Tirali'nin ilk öyküsünü 1943 yılında Yeşil Giresun Gazetesi'nde, ilk kitabı Park 1948'te yayınlanmıştır. 1946 yılında Giresun'da Karadeniz Postası gazetesini çıkaran Tirali İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi mezunudur. Hukuk doktorası için Paris'te bir yıl kalıp yurda dönmüştür.
1950'li yıllarda yayımcılıkla da ilgilenen Naim Tirali, Yenilik matbaasını kurmuş ve aynı adlı dergiyi beş yıl boyunca yayımlamıştır. 1956 yılında Vatan gazetesi'ne girmiş , 1962'de Ahmet Emin Yalman'ın sahibi olduğu Vatan gazetesi'nin tüm hisselerini satın alarak gazete sahibi olarak 1975 yılına kadar Ankara ve İstanbul'da yayınını devam ettirmiştir. Tirali, 1960'ta Pulliam davasından (1959 yazı işleri müdürüyken, bir Amerikalı yazarın Adnan Menderes'i eleştiren yazısını yayımlaması nedeniyle 16 ay hapse mahkûm olup) hapse girmiş, 27 Mayıs 1960 ertesinde (100 gün hapis yattıktan sonra[2]) salıverilmiştir. Bu dönemde öykü kitapları Yirmibeş Kuruşa Amerika ve Aşka Kitakse'yi yayımlamıştır. 1977 yılında basın şeref kartı almıştır.
Siyasete de 1950'lerin sonunda giren Tirali, 1957 Genel Seçimlerinde Manisa'dan CHP kontenjan adayı olmuş, fakat seçilememiştir. Aynı partiden 1961 seçimlerinde Giresun milletvekili seçilmiş ve TBMM'de bir dönem bulunmuştur. 1960'lı yıllarda Türkiye Gazete Sahipleri Sendikası İkinci Başkanlığı; milletvekilliği sırasında ise, Dünya Parlamentolar Birliği Türkiye Grubu Başkanlığı ve CHP Meclis Grubu Onur Kurulu Üyeliği yapmıştır.
1980'lerde öykücülüğe geri dönmüş, Piraziz Nere Berlin Nere, Aşk Dediğin ve Çılgınca Şeyler'i yayımlamıştır. 2009'da vefat etmiştir. Tirali, Türkiye Gazeteciler Cemiyeti'nin verdiği 1997 yılı Burhan Felek Basın Hizmet Ödüllü sahibidir.
Ailesi tarafından her yıl anısına doğum gününde verilmek üzere Naim Tirali Öykü Ödülü düzenlenmektedir.
Yazar kendisi ile yapılan son röportajında şöyle der:
“ Söylemek istediğim, yapmak istediğim şeylerdir: açık ve samimi yazmak, gönülden yazmak; maddi çıkarlar için kalem oynatmamak,… bu ve buna benzer görüşlerdir. Pek de öyle gençlere şunu bunu söyleyeyim, diye tavsiyelerde bulunmayı sevmem. Herkes kendi görüşüne göre edebiyatını yapar; tarihe kalan kalır, kalmayan kalmaz.
Unvan:
Türk Hukukçu, Gazeteci, Yazar
Doğum:
Piraziz, Giresun, Türkiye, 25 Aralık 1925
Ölüm:
İstanbul, Türkiye, 26 Mayıs 2009
Okurlar
5 okur beğendi.
28 okur okudu.
16 okur okuyacak.
Derlediği Kitaplar
Sözler ve Alıntılar
Bir şair yaşamıştı Zonguldak'ta
Adı Rüştü Onur'du.
Bilseydi hatırlanacağını
Ölümünden sonra
Memnun olurdu.
Sayfa 35 - Behçet Necatigil'in arkadaşı şair Rüştü Onur'un ölümünden sonra yazdığı dizelerKitabı okudu
İnsan, Sait Faik'in hiç yapmacıksız, şiirle dolu üslubuna bir kez alışınca, onlardan kolay kolay ayrılamıyordu.
Sayfa 5Kitabı okudu
Devlet sanatkâra onun sanatına müessir olmayacak şekilde yardım etmelidir. Yardımdan maksadım, sanatkârın ölümü üzerine, belediyenin iki araba ve bir miktar çiçek göndermesi değil mümkün mertebe onun ölümüne mani olmaktır. Çiçek götürüleceğine, ölmeden evvel çiçeğin parası verilsin. Yoksa öldükten sonra, isterlerse çöp arabasına atsınlar. Süprüntü arabası nemize yetmez.
Sanatkârın bağımsızlığına mani olmadan yardım etmek işi, yardım edeceklerin düşünmesi icap eden bir şeydir.
Sayfa 67 - Halikarnas Balıkçısı Cevat Şakir Kabaağaçlı ile Dil ve Edebiyat Konulu Bir Söyleşi, Yenilik, 15 Nisan 1953Kitabı okudu
Bir memleket ya Doğuludur ya Batılıdır. Doğu ve Batı toprağın sınırlarında değil kafa sınırlarında aranmalıdır.
Sayfa 62 - Suut Kemal Yetkin'e Edebiyat üzerine dört soru başlıklı yazıdan, Yenilik, 15 Şubat 1953Kitabı okudu
Celal Sılay, Sait Faik'in ölümünden sonra yazdığı yazıda, büyük öykücü arkadaşı için: "Zamklı adamdı o. Kime dokunsa bir yapışma olurdu," der yazısının bir bölümünde.
Sayfa 141 - Edebiyatımızda Fısıltılar, Ozanca Yaşadı Ozanca ÖldüKitabı okudu
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
