Yazarların kafası karışır. Yazmanın bize hayatta olmak için bir bahane verdiğini düşünürüz. Hayatta olmanın bir önkoşulu olmadığını, hayatın ve yazmanın iki ayrı varlık olduğunu unuturuz. Genelde yazdıklarımızı da dikkkat, ilgi, sevgi elde etme yolu olarak kullanırız. ''Bakın ne yazdım... Demek ki iyi insanım.'' Biz tek bir kelime bile yazmadan önce de iyi insanlarız.