Bazen nasıl hissediyorum kendimi biliyor musunuz? Bahçede oyun oynarken her şeyi unutup, oyunun heyecanıyla bahçeden fırlayarak evinden uzaklaşan ve sonra hava karardığında bir türlü evinin yolunu bulamayarak gecenin karanlığında yapayalnız kalan küçük bir çocuk gibi. Bana evimin yolunu göstermelisiniz. En azından evimin ve ailemin hala orada olduğunu, onlara ulaşabileceğimi bilmeye ihtiyacım var.
Kendi içinde bir yerlerde kaybettiğin mutluluğu etrafında ararsan, hiçbir zaman bulamazsın. Her yerin, her şehrin, her yazın, her kışın, her insanın bir güzelliği ve hatta eğer görmeyi becerebilirsen sana yol gösterecek çirkinlikleri var.
Hiyerarşi ve itaat etmeyi gerektiren bir dünyada yaşıyoruz. özünü teslim etmeyi, dayatılanlari kayıtsız şartsız kabul etmeyi gerektiren bir dünya! iç dünyamda ise bütün bunlara ayak direyen bir ateş alev alev yanıyor. Rengarenk bir geleceğe içelim arkadaşlar. Özgürlüğe!