"Doğum sancısı misalidir yalnızlık
Onun için bilmezsin sen
...
Kendimle konuşuyorum bu aralar
Yetmiyor aynalarla buluşuyorum
Gördüğüm yüz benim olsa da
Ben hep senle konuşuyorum
Aynalar da isyanda..." s. 111
Nevin ablama başka bir isimle seslenirim. Ancak onu buraya yazmayacağım. Yüzünde her daim bir gülümseme olup, onu gördüğünüzde Anadolu'dan akıp gelen insanımızın o sıcak yanını hemen hissedersiniz. Bir anne olarak anaç tavrını, her ortamda ve zor koşullarda dahi göstererek güven verir, insana. Nevin ablam bir Anadolu kadınıdır. Çağdaş, okumuş, insana değer veren, eğitici yönü dışında her zaman duyarlı...
Bu kitabı bir şiir dinletisi sırasında şahsıma imzalayarak vermişti. Burada okuyucu ile şiirlerini paylaşmak istedim. Onu herkesin tanımasını ve şiirlerini okumasını, daha çok kitleye ulaşmasını temenni ediyorum.
Bazı insanlar varlıkları ile armağandır. Allah onları birazda bu dar günlerde biz nefes alalım diye göndermiştir, bu dünyaya. Nevin ablamda benim için böyledir. Kendisi ile bir çok anımız var. Hangisini anlatsam, onu bütün yönleri ile anlatmaya kâfi gelemez.
Umarım, hayalini kurduğun her şey sırasıyla seni bulur ve mutlu eder, Nevin abla. Bir kardeşin olarak sevgi ve saygılarımı sunuyorum.
Her zaman dediğim üzere okuyup okumamak tamamen sizin kendi keyfiyetinize kalmış bir durum. Ancak bu eseri şiir türünde olmasının dışında ortak insani acılarımıza bir pencere açması dolayısıyla da ayrıca öneririm.
İyi okumalar.
