Hakkında
Bu metin İtalyanca dilinden otomatik olarak çevirilmiştir. Orjinali Göster
Niccolò di Bernado dei Machiavelli (3 Mayıs 1469 - 21 Haziran 1527), tarih ve politika biliminin kurucusu sayılan Floransalı düşünür, devlet adamı, askeri stratejist, şair, oyun yazarı. İtalyan Rönesans hareketinin en önemli figürlerindendir.
En ünlü eseri Prens'te, politik yazının tarihinde ilk kez iktidarın alınışı ve korunması gibi bir sorunu dinsel ya da ahlaki kaygıları dikkate almaksızın kendinde bir amaç olarak inceledi.
Tüm yaşamı boyunca İtalya'nın birliği ideali için mücadele verdi. Fikirleri politik yazında olduğu gibi yaygın düşünüşte de giderek büsbütün olumsuz ve ilkesiz bir politik hırsın anlatımı olarak görüldü, "Makyavelizm" terimi bir düşünce sisteminden çok "amaç için her yolu mübah gören" politikacının tutumunu anlatan suçlayıcı bir sıfat haline geldi. Yine de Diderot, Rousseau, Fichte ve Hegel gibi büyük düşünürler Machiavelli düşüncesinin olumlu yönünü açığa çıkarmaya çalıştılar. Hegel'e göre "Machiavelli'nin gayesi, yani İtalya'nın bir devlet mertebesine çıkarılması, bu yazarın eserinde tiranlığın haklı gösterilmesinden ve muhteris bir despot için imal edilmiş altın yıldızlı bir aynadan başka bir şey görmeyen bütün görme özürlülerce anlaşılamadan kalmıştır." Hegel O'nun yöntemini şöyle özetler: "Kangren olmuş uzuvlar lavanta suyuyla iyileştirilemez.".
Kaynak: tr.wikipedia.org/wiki/Niccolò_Machiavelli
Tam adı:
Niccolò di Bernado dei Machiavelli
Ünvan:
Düşünür, Devlet Adamı
Doğum:
Floransa, İtalya, 3 Mayıs 1469
Ölüm:
Floransa, İtalya, 21 Haziran 1527
Okurlar
1.210 okur beğendi.
18,4bin okur okudu.
560 okur okuyor.
8bin okur okuyacak.
481 okur yarım bıraktı.
Okur demografisi
Kadın% 44.0
Erkek% 56.0
0-12 Yaş
13-17 Yaş
18-24 Yaş
25-34 Yaş
35-44 Yaş
45-54 Yaş
55-64 Yaş
65+ Yaş
Sözler ve Alıntılar
Bir kez ve güvenlik gerekçesiyle zulüm edildikten sonra,bu konuda ısrarcı olmayıp, hatta bunu mümkünse uyrukların yararına çevirmek,iyi kullanılmış zalimliğe (kötüe iyi denebilirse tabii) işaret eder.Başlangıçta yok denecek kadar az olup,zaman içinde biteceği yerde gittikçe artan zalimlik ise kötü kullanılmış olandır.İlkini uygulayanlar,....Tanrı'nın ve insanların yardımıyla iktidarlarını koruyabilirler,oysaki diğerini uygulayanların ayakta kalması olanaksızdır.
Çünkü gerçekten sahiplenebilmek için yakıp yıkmaktan başka çare de yoktur. Ve özgürce yaşamaya alışık bir kenti ele geçiren biri eğer o kenti yakıp yıkmazsa, kendisi o kent tarafından yakılıp yıkılmayı bekliyor demektir. Çünkü ayaklanmalarda öne sürecekleri gerekçeler özgürlük ve kendi yaşam kuralları geçerli olacaktır.
