Tam adı
Niccolò di Bernado dei Machiavelli
Unvan
Düşünür, Devlet Adamı
Doğum
Floransa, İtalya, 3 Mayıs 1469
Ölüm
Floransa, İtalya, 21 Haziran 1527
Yaşamı
Niccolò di Bernado dei Machiavelli (3 Mayıs 1469 - 21 Haziran 1527), tarih ve politika biliminin kurucusu sayılan Floransalı düşünür, devlet adamı, askeri stratejist, şair, oyun yazarı. İtalyan Rönesans hareketinin en önemli figürlerindendir.
En ünlü eseri Prens'te, politik yazının tarihinde ilk kez iktidarın alınışı ve korunması gibi bir sorunu dinsel ya da ahlaki kaygıları dikkate almaksızın kendinde bir amaç olarak inceledi.
Tüm yaşamı boyunca İtalya'nın birliği ideali için mücadele verdi. Fikirleri politik yazında olduğu gibi yaygın düşünüşte de giderek büsbütün olumsuz ve ilkesiz bir politik hırsın anlatımı olarak görüldü, "Makyavelizm" terimi bir düşünce sisteminden çok "amaç için her yolu mübah gören" politikacının tutumunu anlatan suçlayıcı bir sıfat haline geldi. Yine de Diderot, Rousseau, Fichte ve Hegel gibi büyük düşünürler Machiavelli düşüncesinin olumlu yönünü açığa çıkarmaya çalıştılar. Hegel'e göre "Machiavelli'nin gayesi, yani İtalya'nın bir devlet mertebesine çıkarılması, bu yazarın eserinde tiranlığın haklı gösterilmesinden ve muhteris bir despot için imal edilmiş altın yıldızlı bir aynadan başka bir şey görmeyen bütün görme özürlülerce anlaşılamadan kalmıştır." Hegel O'nun yöntemini şöyle özetler: "Kangren olmuş uzuvlar lavanta suyuyla iyileştirilemez.".
Kaynak: tr.wikipedia.org/wiki/Niccolò_Machiavelli
Kitaplar
İncelemeler
128 syf.
·
Puan vermedi
Platon, ortak yaşam alanlarının daha yeni yeni dizayn ve imal edildiği, Yunan kent şehirlerinin idaresi için ideal yöneticileri, yine kendi idealar dünyasında kurgulamıştı.
Hocası Sokrat'a:
''Bir şehrin söylem düzeyinde ortaya çıkışını öneriyorum'' dedirtmesi, tekerleklerin dönmeye başladığın andır.
Şehrin(Polis), kurum, kanun ve koordinasyon yapılarının oluşmadığı bir çağ ve ortamda Platon, davasında pekiala haklı olabilirdi.
Ya 1800 yıl sonra, Makyevelli'de Platon'da olmayan ne vardı.
Tabii ki Devlet.
Makyevelli, artık spekülasyonlarla, bir devletin yönetilebileceği(Yöneticinin niteliğinden bağımsız olarak)
varsayımını, fiili tecrübeleriyle yeniden düzenleyebilecek düzeydeydi.
Artık, asıl mesele, ''bir şehri oluşturmak değil'' hali hazırda varolan bir şehri idare ve muhafaza etmekti
ve bu uğurda her yol mübah olabilirdi.
Vicdana karşı aklı,
sevgiye karşı korkuyu da tercih etmek pekiala
bütünün dirliği ve düzeni için tercih edilmeliydi...
Makyevelli'nin salık ettiği telkinler manzumesi,
Leviathan'a kadar hakkettiği değeri göremedi...
...
Reklam
128 syf.
·
6/10 puan
Bir prens ordusunu ve halkını nasıl yönetmelidir, devletini nasıl bir arada tutabilir, ne kadar acımasız merhametli olmalıdır gibi sorulara cevap veren bir kitap. İleride bir gün prens olma ihtimaliniz varsa okumanızı tavsiye ederim. Aksi takdirde okumanın bir anlamı yok bence. Kitap ironisiz düz bir şekilde Prens adayları için yazılmış. Şimdiki yöneticilere bile hitap etmiyor. Direkt 1400lerdeki Prens adayları için yazılmış. Tarihi, edebi ya da felsefik bir derinliğinin de olduğunu düşünmüyorum. (Edit: Aşırı abartılı cümle uyarısı) Neden bu kadar popüler, onu da anlamadım. Allahtan kısacıktı da bitti hemen.
2 yorumun tümünü gör
128 syf.
·
10/10 puan
Bu kitabı ilk olarak bu sene, 11. sınıf müfredatı gereği tarih ve felsefe derslerinde duymuştum. Kitap ve Machiavelli hakkında kafamda oluşan imaj; devletin güç kazanabilmesi için asmanın, kesmenin abes sayılmaması gerektiği tabiri caizse faşist(?) devlet düzeninin güce ulaştırabileceği, aslında eserin benim dünyamda distopya barındırdığıydı falan filan... SAÇMALIK.
Eğer siz de benim gibiyseniz, lise müfredatı gereği kitap hakkında kafanızda bu tarz bir düşünce varsa, kesinlikle bu önyargıyı belleğinizden silip bir an önce kitabı okumanızı tavsiye ederim.
Kitapta kısaca bir devletin uzun süreli ve rahat idare edilebilmesi için devleti yöneten birimin veya kişinin sahip olması gerekn özelliklerden ve uygulaması gereken yaptırımlardan bahsedilmiş. Kitabın başında Machiavelli, eserini dönemin devlet adamına armağan ettiğini belirtip, sonunda da İtalya'nın yıkılmaması için yönetimin ne gibi önlemler alması gerektiğinden bahsetmiş o yüzden bana bu kitap ideal devlet düzeninden bahsetmekten çok, dönemin devlet adamlarına bir eleştiri amacıyla yazıldı gibi geldi.
Sağda solda bahsedildiği gibi bu kitap "amaca giden her yol mübahtır" ilkesini dikte ettirmiyor. Hatta birkaç yerde şiddetin ve işkencenin hayvansı olduğundan bahsedilmiş. Gereken yerlerde halkı uyutmak gerektiğinden bahsediyor, evet. Bu da yine avam kısmının her işe aklının ermeyeceğini düşündüğünden, isyan çıkmasını önlemek istediğinden kaynaklanıyor.
Kitap, gerçekçi tespitlerle dolup taşıyor. Altını çizdiğim o kadar çok yervar ki, buna örnek olsun diye hangisini paylaşsam bilemiyorum. Türkler ve Türk yönetim biçimi hakkında da derin ve yerinde çıkarımları var. Bence toplum psikolojisine yeterince hakim bir adam Machiavelli.
Hülasa, BU KİTABI OKUYUN OKUTTURUN.
Reklam
50 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.
©2022 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.26.42