Yine de sakince nefes al ve gözünü kapatıp ilk adımı at. Dünyanın yükünü taşıyan derin uçurumdan yuvarlanacak ve göreceksin. Kusmuk torbasından cesur kanatlarınla havada süzüleceksin!
Zor olacak ama yükseleceksin!
Aman dikkat! Sürekli acımasızca yargılanacaksın, ama yalnızca atlamaya cesareti olmayanlar tarafından...
***
Ve yarın, Montreal’de, hepiniz gelin
Küçük, ortadan yok olan bir tanrı göreceksiniz,
Ay ışığının aydınlattığı gölde, paramparça uzanan.
Siz hatırlayan ay olacaksınız.
Siz hatırlayan göl olacaksınız.
Öyleyse, o vakte dek -
Çekine çekine dünyanın kenarına doğru ilerliyorum(...) Kusmuk torbamı açıyorum ve 'Devam et! Atla!' diyorum. Bu arada, bu tam da benim incinmemle son bulacak bir şey.
Mit gerçek tarihtir. Size canavarların olmadığını söylemelerine izin vermeyin. Sizi aptal hissettirmelerine izin vermeyin, çünkü karanlıkta feneriniz oynamak sizi mutlu ediyor. Gizemli dünya size bağlıdır ve sizin saçma olana tahammülünüze. Güçlü olun, canlarım ve inanın!