Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
En Beğenilen Nihal Yeğinobalı Yorumları ve İncelemeleri
En Beğenilen Nihal Yeğinobalı sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Nihal Yeğinobalı kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bitti !!!
İki farklı ailenin kızları Cenan ve Dalya. Dalya zengin bir ailenin üstten bakan kızı. Cenan ise babası şehir dışında çalışan dadısıyla kalan bir kız. Evin tek kızıydı Sitem’i yanlarına hizmet etmesi için almalarına kadar. Sitem geldikten sonra aile içinde çok fazla şey değişiyor. İşin içine aşk giriyor, cinsellik giriyor, gizem giriyor, cinayet giriyor.
Kitap genel itibariyle idare eder kategorisinde. Okunsa da olur, okunmasa da. Evet merak ettiriyor acaba ne olacak diye ama yine de havada kalan birşeyler vardı benim için. Karar sizin. 5/10
Nihal Yeğinobalı'nın kalemini çok beğenirim; kendisini Jane Austen romanlarının çevirmeni olduğunu öğrendiğim zaman tanıdım ve okuduğum ilk kitabı da Yeğinobalı'nın en klasiği denebilecek olan "Genç Kızlar" isimli romanıdır. Lakin bu eserde Genç Kızlar'ı okurken aldığım kadar keyif alamadım. Kesinlikle kitapta yer alan İstanbul betimlemeleri çok güzeldi; handiyse oradaymış gibi hissedecektim ama öykü... Bilemedim. Serap'ın her şeyi bakire oluşuna bağlaması, ablası Zerrin'in "çocuk" macerası... Bir değişik geldi bana. Yeğinobalı mistik bir kurgu yaratmaya çalışmış ama romantik kurgusunun daha başarılı olduğunu düşünüyorum. Elbette ki diğer kitaplarını okumadan böyle değerlendirmek haksızlık olur; diğer eserlerini okudukça bu yorumu güncellerim belki de.
Kitabı okumamış olanlar için "fazlasıyla" fikir verebilecek nitelikte olacak buradan itibaren kitap yorumum, uyarmış olayım.
Serap karakterine cidden sinir oldum; direndin o kadar Mirgani'ye varmayacağım diye ama bak yolun sonunda ne oldu. Gazneli Mahmutla sen ne alakaydın, erotik hayallerini süsledi diye adını aşk koydun olayın. Fazıla desen Mirgani'yi mi istiyor, Gazel'i mi... Kitabın sonundaki Yasemin-Fazıla gizinin ortaya çıkışı da çok yavandı. Tüm karakterlere sinir oldum sanırım.
Çok basit bir kurgusu vardı. Kolaylıkla okunuyor. Gündelik yaşamın içinden kopup gelen bu eserde hiçbir derinlik göremedim. Anlatımı, konusu, tasvirleri sıradan bir kitaptı. Başkarakter Lamianın geçmiş aşkı mazi olarak karşımıza çıkıyor ama kiz bir onu seviyor bir ötekini seviyor. Başına ne gelirse eyvallah diyor. Kaderci kişilikler ön plandaydı. Taşra insanının ne kadar düz düşündüğünü rahatlıkla görebilirsiniz. İnsanların tek derdi evlenmek çocuk yapmak gibi tabi bu romanin yazılma tarihi de etkili konu seçiminde. Sosyo-kültürel şartlar düşünüldüğünde söz konusu evlilik, çocuk dünyaya getirme, eşine hizmet etme anlayışı gayet normal. Bu romanda gıcık olduğum yönler kadinlarin bu kadar edilgen anlatılması. Seks kölesi gibi ele alınması. Ergenliginden bahsederken bile cinsel bir objeymis gibi anlatilmasi. Kadinlarin hepsi ergenliğe girer girmez koca arıyormuş gibi lanse edilmiş. Sanki tek dertleri koca bulup ondan cocuk yapmak. Tamm hayat budur ve bitti. Kadınların meyve veren bir ağaca benzetilmesi de ayrıca soguttu. Biz kadinlar ne bir ağacız ne çiçeğiz ne böceğiz. Sadece siradan herkes gibi var olan ve sonunda çürüyen simdilik canli bir organizmayiz. Erkekler baskalariyla her istediğini yapar ama kadin yapamaz kadin bi erkegin olmak zorundadir. Romanin her yerinde bu dokundurmaları görebilirsiniz. Aynı zamanda bir başkaldırı da var içki içen danslara katilan insanlarda var ama yinede bu ataerkil ağdan tek bir kopuş yok. Belki konjonktüre gore degerlendirmek gerekiyor ama ben o zamanı yaşamadığım ve sartlara hakim olmadığım için böyle bir yorumda bulunuyorum. Tek kelimeyle kötüydü.
Demek ki bir CUMHURİYET ÇOCUĞU olmak için sen ya da ailen işgal altında, özellikle yunan mezalimi altında kalacak ,MUSTAFA KEMAL'in ve TÜRK ASKERİ'nin rüzgarını hissedeceksin. İşte o zaman rejimle boğuşmayan , gerçek bir cumhuriyet çocuğu oluyorsun .
Yaşantımızdaki karanlıklar, çirkinlikler,iğrençlikler arttıkça güzelliğe, aydınlığa, temizliğe hasret kalan eller ve gönüller, zihinler dönecek başka yer bulamadıkları için yeniden ona doğru uzanmaya başladı.
O Türkiye'nin güzelliğiydi. Hâlâ da öyle.
Onlar savaşsız, acısız, kaygısız gün geçirmemişti. Sonra CUMHURİYET bu yazgıyı noktaladı. Yurtta sulh, cihanda sulh! Bunun böyle sürüp gideceğinden artık kimsenin kuşkusu yoktu . Hiç kimsede ülkenin geleceğine dair en ufak bir kaygı sezmedim, görmedim, duymadım.
Peygamberleştirilmeye en uygun bir ortamda bile o içimizden biri olmayı, tapılmaktansa sevilmeyi seçmişti.
Osmanlı'nın son, Cumhuriyeti'in ilk günleri. Atatürk'ün son yolculuğuna uğurlandığı ana kadar.
Çok güzel bir anı kitabı. Herkes okumalı.
Baskı ve bir kadın yazar
Uzun zaman önce okumuştum. Ben de herkes gibi Yabancı bir yazar tarafından yazıldığını düşünmüştüm. Zamanın baskılarından Çekinen yazarımız (erotizm dozundan dolayı) ''Vincent' 'mahlası ile yazmış. Kitaptan çok bu hikaye daha çok ilgimi çekti.
Yazardan okuduğum ilk kitaptı.Kitabı sevip sevmemek arasındayım.
Lamia adlı karakterimizin çocukluğundan yetişkinliğine kadar olan hayat hikayesini okuyoruz.Başlarda çok güzel ilerleyen kitap Lamia’nın tekrar Yeşilceye dönmesiyle farklı bir boyuta girdi.Lamia’nın kararsız tutumları ne istediğini bilmemesi beni rahatsız etti.Ayrıca çarpık ilişkiler de rahatsızlık veren bir diğer durumdu.Ayrıntılarına çok girmek istemesem de bazı yerlerde karakterlere çok fazla sinirlendim.
Sevdiğim tarafı ise ilk bakışta evli bir kadının aşk öyküsü gibi görünse de bir dönemi ,Yeşilceyi ,aşkları,kıskançlıkları,küçük bir kızın hayata bakışını bu karmaşık ilişkileri farklı bir sona bağlayarak okuyucuyu sıkmadan anlatan bir romandı.
