hayattaki sesler hiçbir zaman tamamen susmaz. gecenin ortasında bile.
gündüzleri insanlar konuşur. otobüsler öteye beriye gidip durur.
geceleri ise bir çatıda bir teneke parçası rüzgarla sallanabilir.
seslerden tamamen kurtulamayız hiçbir zaman.
eğer kendinizi iyi hissediyorsanız birkaç sorumuz olacak.
yanında getirdiği stajyer kılıklı genç de kafasını evet anlamında sallıyor.
bir işin alt kademesindeyseniz veya bir öğrenciyseniz hep kafa sallarsınız. böyledir bu.
Tozlardan bahseden yoktu mesela. Kokusu dert olmuş temizlikten. Kalbinin kırıldığı ilk andan. ilk anlayışızsızlıktan. Ve açılan mesafelerden.
İlk istegi buydu kadinin. Yalvaran gözlerle kırmamasını istemişti adamdan. Kötü huylu bir tümör gibi tasiyorum ben bunu
demisti. Bir kere kırılınca yer ediyor bende kırılmak. Biliyorum
berbat bir şey bu ama benim yazgım da kendi kiriğimda yok olmak işte…