Nursen Yıldırım

Kitabı bugün değilde lise yıllarımda hatta takvimi biraz daha geriye alayım liseye başladığım yıllarda okusaydım eminim hayran kalırdım. Ergenlik döneminin bana naçizane hediyesi olan sivilcelerimin yanında ağır depresyonlarım da vardı. O zaman pişman olmazdım okuduğuma. Kitaplar hakkında olumsuz eleştiriler yapmaktan hoşlanmıyorum olumsuz eleştiriler okumaktan da. Naptın be Nursen Abla biraz sana sığınalım derken bir hayal kırıklığı daha koydurdun çantamıza.Nursen Yıldırım'ı gördüğü bir fotoğrafa ya da duvar yazısına dair bir şeyler yazdığı için kendime yakın buldum hep.Benim de bir arşivim var üzerine yazılmak için toparlanan fotoğraflardan oluşan .


Belki biraz acımasızca ama okumanızı tavsiye ettiğim kitaplardan değil dostlar ! Üç-beş cümlesi var hatırda kalan. İlle Nursen Yıldırım derseniz de instagram hesabındaki yazılarını okuyun daha samimi daha edebi daha iyi.

Kitabı okumanızı tavsiye etmediğim için beğendiğim, bana Rina adlı filmdeki Erdal Tosun'un hayat verdiği Şarapcı abi karakterinin sözlerini hatırlatan-belki bu yüzden beğendiğim- kısmı yazacağım incelemenin devamına şöyle bir göz gezdirin baktınız olmamış hiç mi hiç zaman kaybetmeyin.
Keyifli okumalar. :)

" Bu hayatta geri alamayacağın şeyler vardır,bunu unutma. Bir kadın seni seviyorsa sana aittir. Mutlaka bir fotoğrafın vardır bir yerinde odasının, onu kaldırtma! Bir kadın seni seviyorsa uyumadan önce dua ediyordur, senin adınla başlayan dualar ve biten senin adınla, onu susturma. Bir kadın seni seviyorsa sana zarar veremez. Yalnız genç adam,kadınlar vazgeçtikleri adamlara da acımayı beceremez, bu da kalsın aklında. Bir kadın seni seviyorsa koklayarak öper seni. Seni seven bir kadın sevdiği kadar sarılabilirse kemiklerin kırılır ve bir kadın seni seviyorsa, sen ne kadar güçlüysen o kadar güçlü hisseder kendini, onu yanıltma. Bir darbede yere çakılma oğlum,ilk imtihanda sınıfta kalma. Ve asla, ama asla! Araya umutsuzluğu sokma. Orasıdır kadının şah damarı, umudu... Kesildiği an vazgeçer kadın. Sevmekten, beklemekten, özlemekten, hatta dua etmekten .. Can havliyle kaçar. Yakalayamazsın. Artık o kadını üstüne alınamazsın. Sahip çıkamadığın kadına hesap da soramazsın. Kadınları bomba gibi düşün genç adam, yanlış kabloyu kesersen onunla birlikte sen de patlarsın. Bak oğlum! Bu hayatta her şeyi alırsın, yalnız seni seven kadının yoktur fiyatı. Seni her şeye rağmen sevebilen kadını satın alamazsın. Cüzdanın kilo kaybettikçe, sevgileri eksilen sevgililerin olur en fazla.. Falan filan sonra, bilirsin ya! Sen sen ol, o kadını satma. Bir kadın seni seviyorsa kavga eder. Hem birazdan boğazına yapışacak sanırsın,hem görürsün gözlerindeki korkuyu. Kadınlar susmaz genç adam. Susmuş kadın,gitmiş kadındır. Susmuş bir kadın için bitmiş bir adamsındır. Bu, kadınların değişmez ve değiştirilmesi teklif bile edilemez olan maddelerinden biridir. Kadın olmanın kuralıdır. Bir şey daha vardır ki, kuştur kadın, ve bir gökyüzü vardır her kadının. Öyle bir havan olmalı ki adamım, senden görmediği için onu dondurmamalısın. Bunu bir zamanlar seni gökyüzü ilan etmiş kadının, başka bir gökyüzünde kahkaha atışını duyunca anlarsın." (124-125-126.sayfalar)

Kitabı okuyunca bir kadının acısını sonuna kadar hissedeceksiniz. Çantamda bir kitap değil, bir hayat taşıyorum ve çantamdan çıkmayacak bir kitap..
Ve bununla bitirmek istedim..
"İyi insan yoktur Loriana, inan bana yoktur. Henüz sana kötülük yapmamış milyonlarca insan vardır sadece..
Tüm bunları az önce öğrendim."
Her şey olabildiğince bencil, herkes gibi, her his gibi...

İlk defa bir kitabı beğenip beğenmediğim konusunda kararsız kaldım.. İçinde küfürler oluşu çoğu zaman rahatsız edici.. Ve kitap çok karamsar. Okurken okuyucuyu büyük bir buhrana itiyor. Ama aynı zamanda bazı noktalardan okuyucuyu yakalayabiliyor. Kimi sayfaları büyük beğeniyle ve soluksuz okurken kimi sayfalarda ise kitabı bırakma isteği doğdu içimde.. Ama yine de sırf o güzel sayfalar için okumanızı tavsiye ederim.. (:

"Yeter Ulan" diye bağırmak isteyenler için, Bağırmak isteyenler adına Yeter Ulan! diyen Nursen Yıldırım Ulan kitabı ile içimizde ki bezmişliğe, haykırışlara, dur denilmesi gereken bu yanlış gidişata, söylemek isteyipte boğazımızda düğümlenen kelimeler adına YETER ULAN diyor.

Bazen Sahte aşklara diyor bunu, bazen sokakta dilenen çocukların adına, bazen önümüze koyulan engellere, yaşamaktan bezdirenlere, kapitalis düzene, savaşlara Bizim bağıra bağıra söylemek isteyipte sustuğumuz sözleri YETER ULAN! diyerek söylüyor. Hiç korkmadan, bizler adına.

Hatta sayfa 125te ki şu dizelerle de özetliyor nasıl bir hal aldığımızı, içinde bulunduğumuz durumu; #24223158

''sen en büyük hatayı kendine, eyvallahı olmayan birinin gözünde vazgeçilmez olduğunu sanarak yaptın'' ''asla affetmeyeceğim şeyler arasında çok sevdiğim insanların olması, oldukça hüzünlü''

İnsanın içindeki bastırılmış çığlıkları çok güzel dile getiren bir kitap. Argo kelimeleri yüzünden çok tepki almış ama küfrün bile güzel durduğu yerler insanlar olduğunu anlatmış. Okurken en çok merak ettiğiniz şey yazarın hayat hikayesi oluyor çünkü acı yaşanmadığı sürece bu kadar güzel tarif edilemezdi. Depresyonda olanların ve ruh hali çabuk etkilenenlerin okumamaması gereken bir kitap. Şahsen benim canıma okumuş bir kitaptır.

Kitabi okurken sanki yazar karsinizda ve size icinde artik saklayamadigi uzuntulerini,eksikliklerini ve icinde bulundugu durumu o kadar guzel bi sekilde anlatmis ki kesinlikle okumalisiniz

İçten ve samimi bir dille yazılmış bir kitaptı. Yazar hissettiği bütün duyguları direkt olarak, saklamadan kağıda dökmüş. Argo/küfür içeren cümleler mevcut ancak bunları okumak insanı rahatsız etmiyor.

Günümüz insanının günümüz deneme kitaplarına ve okurlarına karşı olan ön yargılarının yersiz olduğunu belirtmek istiyorum. İnsanlar edebiyat ile felsefeyi birbiriyle karıştırıyor. Deneme türü kitaplarda "eh, ne var bunda, bunu ben de yazarım" dediğimiz kitapların kötü olarak nitelendirilmesi saçmalıktır. Edebiyat insanın içindeki uyuyan duygularını harekete geçirebilmek amacındadır. "Bu kitap bana bir şey katmaz" diye düşünülen bir kitap, bir insanın duygularını, hislerini harekete geçirmişse eğer o insana bir şey katmıştır.

Deneme kitapları yazarın belli bir konuya ilişkin duygularını, düşüncelerini anlattığı metinlerdir. Bu duygu ve düşüncelere katılmak, bunları onaylamak deneme türünün amacına hizmet etmiş olması demek olur. "Aynısını ben de yazarım" tarzı bir yaklaşım deneme türü için doğru bir yaklaşım olmaz. Roman ile deneme türleri birbiriyle karıştırılmamalıdır.

Kitabı okurken "neden adı Ulan olan bir kitabı okuyorsun ki?" tarzı söylemlerle karşılaştım. Bu nedenle bütün bunları yazma ihtiyacı hissettim.

Terk edilmenin insanda yaratabileceği çöküntü duygusunu bana hissettirebildi yazar. Okunabilir, vakit kaybı değil.

Eğer aşk hayatınızda dalgalanmalar yaşıyorsanız tavsiye edilebilecek bir kitap.Icerisinde alıntı yapılabilecek birçok söz var .Yazanin ellerine sağlık

Sanki içimdeki bastırılmış duyguların, baba özleminin dışa vurumu gibiydi. Benim haykıramadıklarımı yazar bağırmıştı sanki. Bu yüzden beni etkilemişti. Diğer kitabıyla birlikte aldım ama kısmet olmadı daha okumak. Çerez tadında, sıkmıyor.