Bitirdim! Yorumum şu: roman yumruk atıyor! Art arda inen ama knock-out etmeyen yumruklar. Son zamanlarda okuduğum en güzel cümleleri okudum. Birkaç alıntıyla anlatmaya çalışayım;
"Ülke dediğin, sınırları olmayan bir mahkûmiyetten, müebbetlikten başka nedir ki?"
"İşin aslı şu ki tek bir millet var, uyuşturucuların etkisinde, droneların altında."
Milli marşların tek iyi yanı, zaten ayakta, dolayısıyla kaçmak için her an hazır olmamız."
"Bağımlılığın bipolar bozuklukla bağlantılı olabileceğini söylüyorlar. Beynimizdeki kimyasallar yüzünden, diyorlar. Bende yanlış kimyasallar var anne. Daha doğrusu birinden ya da diğerinden yeterince yok. Bunun için bir hap var. Bir endüstri var. Milyonlar kazanıyorlar. İnsanların mutsuzluktan para kazanıp zengin olduklarını biliyor muydun? Amerikan mutsuzluğunun milyoneriyle tanışmak istiyorum. Gözlerinin içine bakmak, elini sıkmak ve "Ülkeme hizmet etmek benim için bir onur," demek istiyorum."
