aşk ayrılık demeye kalmamış
çiçekler içinde acı kokuları bile tatlı
ne çok konuşmuşum / hepsi boş
olmaz ölülerin boş zamanı
kimi yorgundur kimi yarım kalmış düş
aynı kitapları okumuşuz
adı deniz
küçük şeyler çıkıyor cennet vaatlerinden
bir ölüm sanki ellerini kullanan
akın ediyor renkler kokular
sağır edip sarsıyor
sonsuzluk dağlarına
martıları olmayan bir deniz
balıkları olmayan bir deniz
gemileri olmayan bir deniz
yoksul insanlar gibi akıyor
kent sokaklarına