Türkiye'de yaşayan Kafkas göçmenleri etnik olarak Çerkeslerden, Abhaz ve Abazalardan, Çeçen ve İnguşlardan, Osetlerden, Balkar ve Karaçaylardan, Dağıstanlı Avar, Lezgi ve Kumuklardan oluşmaktadır.
Çerkeslerin yaşadığı ülke, Kafkasya'nın kuzeybatı ucunda, Osmanlı kaynaklarında Çerkezistan, Rus ve Batı kaynaklarında ise Çerkesya (Circassia) olarak adlandırılan bölgeydi.
Dikkat çekici olgulardan birisi de Abhazya ve Osetya'nın Gürcistan'a karşı bağımsızlık için başkaldırışı ile Gürcistan'ın Sovyetlere karşı bağımsızlık için başkaldırışının eş zamanlı olarak ortaya çıkmasıdır.
Ermeni kilisesinde en üst dini makam Erivan sınırlarında bulunan Eçmiyazin'deki, Eçmiyazin Katagigosluğu'dur. En büyük dini otorite de bu Katagigosluğun başında bulunan katagigostur.
Abhazlar ve Osetler iki dinli halklardır. Abhazya ve Osetya'da nüfusun çoğunluğu Ortodoks Hıristiyandır. Türkiye'deki Abhaz ve Osetler ise tamamıyla Müslümandır.
Bütün Çerkesler ve Türkiye'de yaşayan diğer Kafkasyalılar Sunni Müslümandır. Çerkesler, Abazalar ve Osetler Müslümanlığı 16-17. yüzyıllarda Osmanlılar aracılığıyla kabul etmişlerdir ve dolayısıyla Hanefidirler. Çeçenler ve Dağıstanlılar ise 7-8.yüzyıllarda Müslümanlığı Araplardan almışlardır, Şafidirler.
Türkçede 'Abaza' adıyla bilinen halk esas olarak iki gruptan oluşuyor. Anavatanları Abhazya olan ve Osmanlı topraklarına bu ülkeden gelenler Rus ve Batı literatüründe Gürcülerin onlara verdiği 'Abhaz' adıyla biliniyor; kendilerine de 'Apsuva' olarak adlandırıyorlar.