Özdemir Asaf
Yazar
Çevirmen
BEĞEN
TAKİP ET
8.7
10,8bin Kişi
43,2bin
Okunma
8,1bin
Beğeni
130bin
Gösterim
Tam adı
Halit Özdemir Arun
Unvan
Türk Şair
Doğum
Ankara, Türkiye, 11 Haziran 1923
Ölüm
İstanbul, Türkiye, 28 Ocak 1981
Yaşamı
Özdemir Asaf (11 Haziran 1923, Ankara - 28 Ocak 1981, İstanbul), Cumhuriyet dönemi Türk şairlerdendir.
11 Haziran 1923 tarihinde Ankara'da doğdu. Asıl adı Halit Özdemir Arun'dur. Babası Mehmet Asaf Şura-yı Devlet'in kurucularındandır. Babasının öldüğü yıl, 1930, Galatasaray Lisesi'nin ilk kısmına girdi. 1941 yılında 11. sınıfta, bir ek sınavla Kabataş Erkek Lisesi'ne geçip 1942 yılında mezun oldu. Hukuk Fakültesi'ne, İktisat Fakültesi'ne (3. sınıfa kadar) ve bir yıl Gazetecilik Fakültesi'ne devam etti. Bu arada Tanin ve Zaman gazetelerinde çalıştı ve çeviriler yaptı.
İlk yazısı Servet-i Fünûn (Uyanış) dergisinde çıktı. 1951 yılında Sanat Basımevi'ni kurdu ve kitaplarını Yuvarlak Masa Yayınları adı altında yayımladı. 1962'de Mehmet Ali Aybar öncülüğünde kurulan Temel Hakları Yaşatma Derneği'nin kurucularından oldu.
28 Ocak 1981'de hayata veda eden Özdemir Asaf'ın ilk eşi Sabahat Selma Tezakın'dan Seda isimli bir kızı; ikinci eşi Yıldız Moran'dan ise Gün, Olgun ve Etkin adında üç oğlu vardır.
Kaynak: tr.wikipedia.org/wiki/Özdemir_Asaf
Çevirdiği kitaplar
İncelemeler
120 syf.
·
3 günde
·
Beğendi
"Yalnızlık paylaşılmaz..
Paylaşılsa yalnızlık olmaz."
Yalnızlığıma sımsıkı sarılmaya karar verdirten kitap oldu kendisi. Özdemir Asaf'ın şu an okuduğum en iyi kitabı bence buydu. Diğer kitaplarından daha güzel şiirler barındırıyordu bence. Bu kitaptaki şiirlerinin altında daha derin manalar olduğu aşikar. Okurken zaten kendimden geçtim. Gerçekten hissettim bunu. Gözlerim hafif kısıldı. Arkada çalan hafif melodi beni aldı şairler dünyasına götürdü. Zihnimin dudakları bir ahenge tutuldu. Ağzım oynamadı ama yüreğimden haykırarak okudum şiirleri.
Her şiirinde farklı şeyler anlattı Asaf usta. Yalnızlığına pek tutkunmuş kendisi. Yalnızlığı benzetmediği şey kalmamış. Kimi zaman gemi olmuş yalnızlık, kaptanıyla batmış. Kimi zaman dünya olmuş, sahibinin başına yıkılmış. Farklı bedenlerde farklı acıları aynı tatlarla farklı damakları süslemiş.
Kitabı okurken kendimi buldum. Yalnız okurum çünkü. Yalnız yazarım. Yalnız gezerim bazen sokaklarda. Kütüphaneme kapanır, yapayalnız, dünyadan uzak kitaplarıma sarılırım. Yalnızlığımın tadı o zaman çıkar. Bu incelemeyi de yine kitaplarımın arasında bir masanın başında bir sandalyeye oturmuş yazıyorum. Yine yalnızım. Ah yine mutluyum. Daha demin yalnızlığa yazılan methiyeleri okudum nasıl mutlu olmam? Nasıl sevmem yalnızlığı?
Öyle işte yalnızlık.. farklı bedenlerde bolca var. Hepsinde muhtaç olunan bir şeylerin eksikliği var. Ama boşverelim bunları. Yalnızız. Mutluyuz. Yalnızlığımızı birgün paylaşırsak, o gün kırılmasın bize Asaf usta...
Keyifli okumalar...
Okuyacaklarıma Ekle
112 syf.
·
3 günde
·
Beğendi
11
İnsanın içinde bir şeyler kıpırdar. Anlamsız, çaresiz, manasızdır. Arar durur ya içindeki kıpırtının ne olduğunu; ama bulamaz, bulamayacaktır insan. Şiire başvurur sonra. Kağıtlara anlatmaya çalışır içindeki kıpırtıyı. Şansıylsa anlar sonunda kalem ve kağıtla...
Özdemir Asaf ya da kim bu adamı bu kadar yalnız bıraktı mı demeliyim bilmiyorum ama muazzam bir şair. Anlaşılır. Hissedilir. Kolay bir dil. Ve derinlemesine yazılar. Yani sözlerini duyunca okuyunca şiirden anlamayan biri bile bazı manalar çıkartabilir. Ha Cahit Zarifoğlu olsa mesela anlaşılması zordur yani beyniniz yanar ama Özdemir Asaf kolaylıkla anlaşılıyor. Derdini böyle yazmak isteyen bir şair. İyiki de böyle bir şair.
Aşkını, yalnızlığını, yorgunluğunu yazmış şiirlerinde. Anlatmış bir iki kelimeyle derdini. Toplumun genel değerlerindeki yanlışlara değinmiş, hayıflanmış.
Fıslıdamış okurun kulağına, anlasın diye.
Anlamak düşer
şimdi
Bize.
Bu kitap Özdemir Asaf'ın özellikle yazdığı bir kitap değil. Kitapta Doğan Kardeş seçme şiirler var. Özdemir Asaf'tan seçme şiirlerinin olduğu bir kitap. Böyle olunca ayrı bir güzel olmuş. Farklı kitaplarından sözler, şiirler olunca neredeyse tamamı mükemmel. Hani her şairin sözü, şiiri çok güzel olmaz. Böyledir yani hayatta kim ağzını her açtığında dünyanın en harika sözünü söyler? Hangi yazar kalemi her oynattığında muhteşem şeyler ortaya koyar? Olmaz. Normaldir. Zaten böyle bir yazar olsa hayatta okunmaması gerekir. Her sözcüğü harika olsa sözlere kafa yormaktan kitap bitmez be.
Hah işte bu kitap öyle bir kitap. Özdemir Asaf'ın en iyi denebilecek şiirlerini barındırıyor. O yüzden her sayfa ayrı bir zevkle okunuyor. İsmini de Dokuza Kadar On şiirinden alıyor. Rahat bir kafayla deniz kenarında rüzgarın hafif esintisi eşliğinde çayınızı, kahvenizi yudumlarken okuyabileceğiniz çok güzel bir kitap. Her yaştan kişiye tavsiye edilir.
Keyifli okumalar...
Okuyacaklarıma Ekle
488 syf.
·
6 günde
·
9/10 puan
Yalnızlık Paylaşılmaz
Özdemir Asaf , hayata babasız başladı denilebilecek bir şekilde ilk adımını atar.Babası o daha çok küçükken rahmetli olur.Annesi, ikiz kız kardeşi Özgönül ve Özdemir artık babasızdırlar.Sadece 7 yaşındadır babasız kaldığında küçük Özdemir.Arun onun anne soyadıdır.Arun soyadını kullanamama nedeni ise biraz komiktir.Çünkü o r leri söyleyemeyen bir delikanlıdır.Her gittiği yerde başına soyismi bela açar.Asaf soyadı bu şekilde karşısına çıkar ve kullanmaya başlar.İkizlerin okula yazılma talimatı ulu önderimiz Mustafa Kemal Atatürk den gelir.Hukuk,iktisat,gazetecilik okur ama hepsini yarıda bırakır ve tamamlayamaz.Sonrasında yazım hayatı başlar.Deneme, öykü ve Reading Zindanı Baladı çevirisi.Şiir, onun en meşhur olduğu ve tanımamıza da vesile olan tür olur.Platonik şiirler de yazar.Yazılanlar bile bilmez.Yalnızlığı şiirlerinde özellikle aşk ve sevgi duyguları ile birlikte çok fazla kullanmış ve işlemiştir.Yalnız da olmaz, aşksız da olmaz ama yalnızlık paylaşılmaz der.Birgün bir gazetede çalışırken yazı işleri müdürü ona kazandığı parayı haketmesi için daha uzun şiirler yazması gerektiğini söyler.Sırf bu nedenle işi bırakır.Beni anlamıyorlar, eserlerime saygıları yok der.Bir şeyi yazarken hep daha kısası yazmayı amaçlar, az kelime ile en iyi nasıl anlatırım acaba der.Kalabalığı sevmez, düzeni sevmez der yakın dostu Haldun Taner .Ayrıca Behçet Necatigil in de samimi dostudur.Beraber olduğumuzda karşılıklı susuşurduk der Asaf.
Kitapta yani Çiçek Senfonisi de toplam 7 şiir kitabı mevcuttur.Derin bir anlatım.Metaforlarla dolu çok fazla şiir ve dizeler vardır.Karşılıklı anlamlar (gelmek,gitmek vs gibi durumlar) şiirinde fazladır.Anlamak bazen zordur şiirlerini.Bazen kolay.Özellikle başlık seçimleri kafanızı karıştırır.Acaba ne çıkacak dedirtir.Ne düşündü de yazdı dersiniz.Kısa yazımı tercih eder.Az kelime ile çok işçidir yani anlayacağınız Asaf.Dostlarını hatırlar bazı şiirlerinde.Sistem eleştrileri vardır başka şiirlerinde.Geçmişi özler bazen.Komik bir anlatımda vardır.İroni de vardır şiirlerinde.Eleştri, özlemde hatta.Ama en fazla aşk vardır dizelerinde.
Puanım 9.
Okuyacaklarıma Ekle
283 syf.
·
3 günde
·
9/10 puan
Yalnızlık Paylaşılmaz - Özdemir Asaf
Yalnızlık Paylaşılmaz şiir seven sevmeyen herkesin anlayarak okuyabileceği anlamlı, kaliteli bir eser.
Mehmet Kaplan'ın bir yazısıyla başlıyor:
"Kelimeler ile gerçek arasında bir uçurum vardır. Hiçbir kelime gerçeğin yerini tutmaz.
Kelimeler gerçeğin uzak ve suni işaretlerinden ibarettir. Biz gerçeğe bizzat yaşayarak ulaşırız.
Fakat onları anlatmaya kalkınca kullanıla kullanıla yıpranmış, bizim yaşantılarımıza tekabül etmeyen
kelimelerle karşılaşırız. (...) Öyleyse her şeyi yeniden yoklamak, dilin aldanışlarına kapılmamak
lâzımdır. Bu nasıl olur? Paradokslarla. Zira paradoks bilinen kelimelerin manalarını siler.
Paradoksla yeni hakikatlere ulaşılmasa bile, hiç olmazsa, dilin o aldatıcı büyüsü yok edilmiş olur.
Özdemir Asaf'ı paradokslu bir üslup kullanmaya sevkeden psikolojik amilin bu arzu olduğunu
sanıyorum."
Mehmet Kaplan hocanın yazısının ardından o muhteşem dizeler geliyor adeta doğru bir kitap seçtiniz dercesine:
"Her insanın bir öyküsü vardır,
ama her insanın bir, şiiri yoktur."
Öyle değil mi sahiden? Her insanın iyi ya da kötü bir hikayesi var. Ama şiir herkese nasip olmuyor.
Neler yok ki kitapta: Aşk, yalnızlık, ölüm... Mısra mısra altını çizeceğiniz dizeler... Size hitap eden birkaç dizeye mutlaka rastlıyorsunuz. Ben de beni anlattığını düşündüğüm birçok dizeye rastladım. Birçoğunu da siz değerli okurlar ile paylaştım. Kim bilir belki de "bu kadarı fazla" dedirtmişimdir ama bir dizeyi paylaşsam hatrı kalıyordu diğer dizenin. O nedenle beğendiğim dizeleri buraya da ekleyerek sizleri sıkmayacağım.
Şairin en sevdiğim eseri oldu. Gönül rahatlığıyla öneriyorum.
Okuyacaklarıma Ekle
280 syf.
·
2 günde
·
8/10 puan
Benden sonra mutluluk - Özdemir Asaf
Benden Sonra Mutluluk, Özdemir Asaf'ın belki de daha önce hiçbirine denk gelmediğimiz, eserin kendi tabiriyle "dergilerde bile gözükmemiş şiirlerini bulacağımız" eseri.
Esere başlamadan önce şunu söylemek istiyorum: Bazı kitaplar vardır, ilaç gibi gelirler. Öyle bir eser oldu benim için. Emily Bronte'nin Uğultulu Tepeler isimli eserini okuyordum. O kadar bunaldım ki ya bir süre okumaya ara verecek ya da bana iyi gelen bir şeyler okuyacaktım. Bunun için şiirden daha iyisi olamazdı.
"Vallahi ölenler mi, kalanlar mı,
Bilmiyorum, kim yasta." (s. 73)
Samimi bir üslubu var. Yalnızlık, ölüm, hayat mücadelesi, hayata dair fikirler, özlem... Daha nice konu şiirlerde yer edinmiş kendisine. Birkaç güne yayarım diye düşünmüştüm, başladığım günün akşamında bitirmek nasip oldu.
"Ağlamak,
Unutmak kadar kolaydır inan.
Sevin ağlayabiliyorsan." (s. 97)
Bazen daha önce okumadığın dizeleri okumak daha güzel. Yeni insanlarla tanışmak, onlarla duygularını paylaşmak gibi. Böyle bir kitabın varlığından dahi haberim yoktu. 15 baskı yapmış oysa elimdeki kitaba değin. Bunun için ve buna benzer çalışmaları için Yapı Kredi Yayınlarına ayrıca teşekkürü borç biliyorum.
Eserin oluşumunda Özdemir Asaf'ın binlerce şiiri içinden seçimler yapılmış ve eserin başında onun kendi kaleminden hayatına yer verilmiş.
“Şair oldum baktım her şey yazılmış/Ressam oldum gördüm her yer çizilmiş/Seyyah oldum sordum dünya gezilmiş/Hiçbir yerde YENİ bulamadım ben.” (s. 13)
Güne bu inceleme ile başlamak istedim. Kim bilir, belki de bir kişi olsun benim kadar geç keşfetmez ve eserle erken tanışma şansı bulur. Keyifli okumalar dileklerimle... Şiir okumak ayrıcalıktır.
Okuyacaklarıma Ekle
120 syf.
·
1 günde
·
10/10 puan
Dünya Kaçtı Gözüme
NOT : Bu kitapta fıkra etkisi yaratan şiirler bulunur :)
Heeeeey değerli 1k,
Lütfen ama lütfen bu kitabı okumadan önce, Özdemir Asaf'ın kendi sesinden seslendirdiği şiirleri dinleyin ve sonra okumaya başlayın...
Fıkra etkisi nedir Banksyciğim açar mısın dediğinizi duyar gibiyim. Hemen :) Aslında bir çoğumuzun da bildiği gibi hem düşündürüp hem güldüren bir özelliği var genelde Özdemir Asaf şiirlerinin. Bu özelliği yönüyle fıkraya benzetme yaptım. Bu arada kendisinin sesini daha sert ve ciddi bir tonla beklerken, resmen çok tatlı ve insanın içini ısıtan bir ses ile karşılaştım. Dinledikten sonra okuyun diyorum çünküüüüü siz o şiirleri okurken sanki arkanızdan Özdemir Asaf omzunuza yaslanmış size eşlik ediyor gibi bir his oluşuyor. Tabi ki her şiir kitabının böyle toplu şiir seslendirmesi yoktur. Bence YouTuber arkadaşlarımız - özellikle sesine güvenenler - bu tarz kitapları seslendirse daha harika olmaz mı? Bence çok yararlı olur :)
Böyle hayat dolu bir insanın da solduğu şiirlerine denk geliyorsunuz okurken. İncelememi hüzünlü bitirmeliyim Özdemirciğimin acılarını yad etmek için...
" Sevgiler sürdürmeye gelmişim sandım.
İlgiler sürdürmeye gelmişim sandım.
Yalanlı, alçak, kara bir çağ geldi üstüme
Ezildim, itildim, gelmişim sandım."
Samimi insanlardan çok, samimi şiirlerle karşılaşmanız dileğiyle, keyifli okumalar dilerim
Okuyacaklarıma Ekle
120 syf.
Öyküm, öykünüz, öykümüz...
"Her insanın bir öyküsü vardır ama her insanın bir şiiri yoktur"
Düşünüyorum da bir zamanlar ;
Susmak zorunda kalıyor olmak ne zordu.
"Ön yargılardan uzak
Eğilip içimize baksak."
Herkese , beklenen her yere aynı anda yetişmekten vazgeçiyor insan. Bir kere konuşan, ifade eden oldun mu, sanki hep bunu yapman gerekiyormuş gibi oluyor aslında böyle bir zorunluluğumuz yok.
Keşke herkes hiçbir durumu olmak zorunda olmasa, duygularına, isteklerine göre seslense anlaşılır olsa. Her zaman birilerine gerçek duygularımla bir şeyler anlatmaya çalıştım. Evet anlattım hakikatten ama baktım ki geçmişe tek yaptığım doğrusu olmayan insanlara anlatmak çabası. Sanırım ben hep bunu yaptım. Yanlış insanlara, yanlış yerlerde, yanlış zamanda doğru şeyler anlatarak anlaşılırım sandım. Yanıldım..
Sonra sustum, susmak zorunda kaldım.
Sonuç mu; içime atan, ne istediğimi bilmeyen, en son beni ne mutlu ettiğini bile hatırlamayan, olaylara karşı tepkisini kaybetmiş, sabah işe giden akşam aynı yolu kullanarak evine gelen ve haftalar geçsin, aylar bitsin diye kendini hayatın akışına bırakan o amaçsız insanlardan oldum.
Neydim ben sahiden?
Nasıl bir hayat istiyordum, bu muydu gerçekten?
Bazen ipi kopmuş bir uçurtma oluyordum bazen de kulelere imrenen bir çukur ..İyi değildim vesselam...
Korkuyordum hem de çok ve bu korkularımı anlatabileceğim hiç kimsem yoktu.
Bir kere daha hatta defalarca soruyordum kendime kimlerin yarası, kimin yarısı idim?. Bulamıyordum, susuyordum..
Bir insan bu kadar yalnız kalabilmeyi nasıl başarır?
Duygularımı saklaya saklaya kendimi tanıyamaz hale gelmiştim.
Zaman geçtikçe her şey yabancılaşmıştı. Ailem, dostlarım , adımladığım sokaklar, hatta kendim bile.
Olgunlaşmak mı , büyümek mi bu, öyleyse yerimde saymayı tercih ederdim.
Çocukken büyümek benim için, her şeyi yapma özgürlüğüydü ve bunu kullanıp kullanmama lüksü .
Büyüdükçe bir halt olmuyormuş.
İnsan büyüdükçe kafası daha çok karışıyor, yaş ilerledikçe daha çok uzaklaşıyor herkesten ve istemeden de olsa dışlanıp, kendi kabuklarında yaşlanıyormuş.
Haa bir de buna tükenmişlik sendromu , asrın hastalığı diyorlar..
Ne derseniz deyin inanın ki bir zamanlar, ben çok mutsuzdum .
Gün geçtikçe susuyor, sessizliğime sığınıyor ve medet umuyordum .
Nereye gidecek bu döngü bilmezken ama hayat diyorlar işte buna; süresini ve soru sayısını bilmediğim sınava...öl de öleyim hayat demiyorum artık .
“Ben seni seviyorum,
Gizlice.”
Aldığım bir nefes minicik bir nefes "ol" diyor ve yaşıyorum.
Sil baştan yeniden yazılan öykümü, öykümüzü.
Güvenebileceğim ve sevdiğim insanlar artıyor .
"Yüzüme susanlardan konuşmayı öğrendim."
Kendi sesimi duyurabilmek, doğru zamanda doğru insanlara doğru şeyler anlatmış olmanın huzurunu yaşıyorum.
Herkese, öyküsünü çekinmeden sorgulayacağı, sonrasında yeniden yeniden heyecanıyla, bolca sağlıklı huzurlu bir ömür ve keyifli okumalar diliyorum.
youtu.be/T8xl0XtzmnM
youtu.be/PXL-lLLCMvU
Okuyacaklarıma Ekle
© 2021 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.19.15