kendimi terkediyorum kaçıncı defa
yazdıklarımın uzağına düşüyor hayat
ben başa dönüyorum , ben boşa dönüyorum
gittiğim her yerde elleri yakamda
gözüm karşı yakada
ben yarım bir köprü
ulaşamadım sana...
Kapat kapıları gece girmesin
Seninle kimsesizliğimin arasına
Bir demiryolunun uzadığı kadar,
Uza içime.
Kıvrıl.
Trensiz bir demiryolu kadar
İşlevsiz şimdi ellerim
Ellerim soğuk
En az raylar kadar.
dizlerinin yara bildiği senin kabuğa sevgi
aynanın karşısında tokat attığını kendine
dalıp uzun baktığını ağladığını
sus söyleme bilmesinler bir yardım çağrısıdır
aramız da kalsın öyle.