Özgür Mercan Sözleri ve Alıntıları
Özgür Mercan sözleri ve alıntılarını, Özgür Mercan kitap alıntılarını, Özgür Mercan en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Madem bu yaşamda insanların yaşadıklarıyla ilgili seçme şansı yoktu, madem sadece kendilerine biçileni yaşıyorlardı, burada ya da öteki dünyada neden cezalandırılıyorlardı?
Sayfa 134Kitabı okudu
Bir saksı çiçeği düşün, onu zifiri karanlıkta büyütebilir misin?
Sayfa 139Kitabı okudu
Dün gece aynada
Biriyle karşılaştım
Ne ben onu tanıdım
Ne de o beni
Sayfa 21Kitabı okudu
Sen hiç gitme
Çünkü yokluğun kara bir gecedir
Davet eden ölüme
Sayfa 61Kitabı okudu
"Bizler birini sevmeyi, onu hemcinslerimize karşı sahiplenmek olarak görüyoruz sadece. Duyduğumuzu iddia ettiğimiz sevgi için hayatına karışma, tehdit etme, canını acıtma hakkını bile bulabiliyoruz kendimizde. Ama sevgi bu değil ki! Kırdığımız, yüzüstü bıraktığımız bir kişiyi sevdiğimizi nasıl söyleyebiliriz ki? Saygı duymadan sevgi olur mu ki? Hem sevdiğimiz kişiyi değiştirmeye çalışıyorsak onu sevmemişiz demektir, bu açık değil mi? Düş kurabilmektir sevmek, düşlerin peşinde koşabilmektir.
Sayfa 174Kitabı okudu
Bazan insanlar yaşama el uzatsa da yaşam onlara elini uzatmıyordu. Ve o havada kalan açık el, bir ömür boyu kalbinin ortasında oturuyordu. Onu sonsuza dek mutsuz yapıyordu.
Sayfa 200Kitabı okudu
Fidan, sağlığında olduğu gibi, öldüğünde de onun yalnızlığına üzüldü. Yalnız olmayı, yalnız yaşamayı, kimse hak etmiyordu. Ve böyle yalnız ölmeyi...
Sayfa 196Kitabı okudu
Anladım sevmek aşk değil
Aşkın elleri üşür çünkü
Sayfa 34Kitabı okudu
Senin küçük kalbini ben hissettim ellerimde
Dünyadan saklandığın kabuğun içinde
Sayfa 68Kitabı okudu
Ne pusula bilirim ne de yön
Sadece sana geldim.
Sayfa 17Kitabı okudu
Keman
delirtme beni keman
dokunma yüreğimin en ince teline
puslu düşler sonrası
kimdim, neydim
hatırlatma bana
hatırlamadıklarımı
hatırlamak istemediklerimi
söylediğim yalanları
ve söyleyeceklerimi
delirtme beni keman
asarım acımı tellerine
çıkar giderim
Sayfa 9 - ArtshopKitabı okudu
Ölümü hissetmek
Ölümü daha önce kara köpeği gördüğü gece de hissetmişti. O ateşten gözleri hiç unutmamıştı. Rüya görmek gibi değildi, bu. Canlıydı, karşısındaydı. Öyle bir ateşti ki bu, yanıp gitmesi işten değildi. Korku, onun kışın tüten sobanın sıcağından bile daha sıcak olan soluğundaydı. O geceden beri, bir kez bile göremediği yavrusunu yitirdiğinden beri ölüm, içinde gittikçe büyüyen bir korkuydu ve bu akşam hüzün olup çökmüştü yine. Ölecekti o da, biliyordu. Gördüğü ve göreceği herkes gibi, daha önce de ölenler gibi... Köpeği gibi, bahçeye diktiği fakat tutturamadığı fidan gibi... Her seferinde yerini sonbahara bırakan, çekip giden yaz gibi... İnsanoğlu her şeyi yenmeyi başarmıştı doğada. Açlığı, soğuğu, diğer canlıları, doğanın kendisini hatta.. Yenemediğine de kendisi uyum sağlamıştı belki de. Bütün diğer canlılar gibi, yenemediği bir ölüm kalmıştı. Herkes bu dünyada sonsuza kadar kalamayacağını adı gibi biliyordu. Belki de çözüm, dünyada bir parça bırakmaktı, kendi canını, kanını... İşte kendi adını taşıya-cak bir çocuk sahibi olmaktı ölümü yenmek. Bir gün belki... Bir gün...
Sayfa 201 - Truva YayınlarıKitabı okudu
blis, öbür dünyada insana der ki, ben seni peşimden zorla goşturmadım
Bembeyaz bir gökyüzüne uzanmıştı. Uzaktan, kıpırdamadan, bir karınca kadar küçülmüş dünyayı izliyordu. Hiçbir şey hisset-miyordu, sıcak, soğuk, hüzün, mutsuzluk, yalnızlık... Okyanusun ortasında terk edilmiş bir gemi gibi, var oluşuna teslim olmuştu. Bir ağaç görüyordu yüksekten. Küçük, küçücük bir ağaç... Altında Gece Nine vardı, Osman’ı yanına almış, ona nasihat ediyordu:
“İblis, öbür dünyada insana der ki, ben seni peşimden zorla goşturmadım. Ben sadece gulağına fısıldadım, sen gendin be-nim peşimden geldin. Zaten de benim sana zarar verecek gücüm yoktu. İşte böyle, oğlum. Günahı da, kötülüğü de, kıskançlığı da, hırsı da, hepsi bizim içimizde. Evet, hepsi bizim içimizde. Ama bunlara saplanırsan gara göpek içine girer, ömür boyu govalar durur seni. Eğer İblis’ten uzak duracam dersen önce bunlardan uzak dur. Emi, yavrum?”
Sayfa 210 - Truva YayınlarıKitabı okudu
Bilmem ki ne söylesem de ben sana
Sert bir dalga gibi çarpsam
Yalnızlığının taştan duvarına
Sayfa 45Kitabı okudu