En Yeni Özlem Deliduman Tosun Sözleri ve Alıntıları
En Yeni Özlem Deliduman Tosun sözleri ve alıntılarını, en yeni Özlem Deliduman Tosun kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kışın gelişini kabul etmemek gibiydi gidişin,
soğuğa inat kısa kollu giyişim..
Sayfa 66
Bırak şu dünya telaşını!.
işler hiç bitmeyecek, ara ver biraz,
gel otur yanıma,
ya da gir koluma, şairin dediği gibi,
《sevgileri bırakmayalım yarına..》
Sayfa 65
Şöyle bir koltuğa rahatça yaslanamamak,
ucunda eğreti oturmak gibiydi seninle olmak.
Bir yorgunluğa değmemek,
dinlenmenin de ucundan geçmemek olmalıydı adın.
Bir yarım kalmışlık aşıladı ruhuma tadın.
Var mısın, yok musun?
Yar mısın el misin?
Nesin sen bilemedim..
Sayfa 62
Birini yara bandı yapmak,
"sevildiğini" ispata çalışmaktır "kendine."
Ve bu kendini sevmeyenin,
kendine açtığı kör kuyulu yoldur.
Sayfa 50
Belki de,
bir tamamlanmamış gülüşün mütevaziliğinde
saklıydı cennet..
Gülüşten anlamayan gözlere inat geçiyordu aramızdan salınarak...
Sayfa 50
Herkesleştim.
Ben gittim, içimde bilmediğim insanların
adımları gezdi.
Ve o an cevabını duymak istemediğim sorular sormamaya yemin ettim.
Kendime fazla sana az geldim..
Sayfa 49
Gitmenin "gitmek" olmadığını,
"'bir gidene fazlasıyla kaldığında"
Kalmanın "'kalmak'" olmadığını "yanındaki uzaklara daldığında" anlarsın.
Sayfa 48
Açılmamış bir hediyenin heyecanı gibiydi,
her cümlende seni anlamak.
Sayfa 47
Herkes uyanır bir uykudan da,
bu mahmur bakışlar başka bir dil olmalı.
Sayfa 45
Diyorum ki; affet, sev,
ağla ama tüm affedişin,
tüm sevgin ve tüm gözyaşlarınla değil..
Bir kısmını üzenlere,
seni zamansız terk edenlere inat sakla heybende...
Bir gün severken gideceği,
belki geri gelip tekrar seveceği,
sonra 0 affetmem dediğin her neyse
affedeceğinde gelsin aklına..
Nötr kalmak dedikleri,
tamda budur unutma...
Sayfa 44
Sen;
bir cümleden
bir özneden,
bir fiilden,
bir yüklem
ve denklemden fazlasısın.
Sonsuzluk olmalı adın.
Kendine yarattığın,
kafese ilişince gözün,
Düşündüğün kişiden
fazla olduğunu
anlayacak özün.
Sayfa 42
Beyaz gün,
siyah gece ve aradaki gri saatler nasılda kararsızlık kokuyor..
İnsanın yüzüne bir yere ait olamayışını haykırırken,
tüm kederin ağırlığıyla eziliyor duygular...
Neyse ki insan her şeye alıştığı gibi geceye de alışıyor.
Çok geçmeden barışıyor,
hatta öyle bir hal alıyor ki,
utanmasa sabah olsun bile istemiyor.
Sayfa 42
Güneşin,
güne el sallayıp gittiği o ikindi saatleri,
akşamla buluşmadan önceki o gri hali,
hüznün kendisi değil de nedir?
Sayfa 42
Gecenin sonunda çıkarıp atmak istediğim,
ayağımı vuran topuklu ayakkabı gibi
fırlatıp atmak istiyorum yokluğunu!..
Sayfa 40
Umudumla demlediğim gecelerde hüznüme yaslandım.
Acımla seni andık.
Kederim, gözyaşlarımla ıslanan yastğımı değiştirdi.
Özlemim, sigaramı yaktı
ve odam yine sen koktu..
Sana güvenip, geldiğine sevinip
bir kez daha çektim içime seni..
İşte yine zehirlendim
ve sen bıçağı daha da derinime saplayıp gittin
Şimdi bir alkışı daha hak ettim!!
Sayfa 39