Tek bildiğimiz şu: İnsanlar, insana yaraşır şekilde yaşamıyor. Ama hala dışarıdaki bu gerçek yaşamın dayandığı ilkelerden bihaberiz: Bütün düşüncelerimiz olumsuz.
Kaçış hiçbir şeye yaramaz. Burada kalıyorum: Dövüşürsem korku çekip gider. Savaşın yarısını kazandım sayılır. Dikkatli olmak, hiçbir şeyi unutmamak gerek. Konforlu inlerinin dibinde pusuda bekliyorlar: Savaşmadığımız takdirde bizi bekleyen gelecek hiç de cezbedici sayılmaz. Gençken insan gibi yaşamak istediğini utançla hatırlaya hatırlaya, onlardan biri olmak: Onların kararlaştırdığı ve her ayrıntısı önceden belirledikleri görevleri ifa eden hizmetkarlarından biri olmak. Mücadele etmeyen insanın sonu bu olur. Benim korktuğum bu sondu.
Her şey genç bir adamın yıkımına neden olabilir: Aşk, fikirler, ailesini yitirmesi, önemli şahsiyetler arasına kabul edilmesi.
Dünyadaki yerini öğrenmesi kolay olmaz.