8.6/10
18 Kişi
91
Okunma
4
Beğeni
2.097
Görüntülenme

Alfabetik olarak Peter-Andre Alt kitapları

Peter-Andre Alt yazarının kitapların alfabetik sıralanması
Charles Baudelaire
Yapma Cennetler'de (1860) yer alan Esrarın Şiiri'nde ruhun her zaman hazır bekleyen ve uyuşturucuların etkisiyle kolayca aktifleşen bir "doğal bozulmuşluk" hali olarak tanıtılması rastlantı sayıla­maz. Kötülüğün kaynağı potansiyel bir bilinç bulanıklığıdır: Bilinçli seçenekleri devredışı bırakır, büyük ayrımları bertaraf eder ve kendini günahın karanlığı ile aklın ışığının ayırt edile­mez olduğu bir ara bölgede kurar.
Charles Baudelaire
Onun için bağlayıcı olan bir cezalandırma sistemi yoktur, çünkü ayrım­ların gücü yok edilmiştir: "Ama vız gelir bana Şeytan - o Kutsal Mihrap ve Tanrı!"T am da bu nedenle Baudelaire söylenenin aksine "modernliğin metafizikçisi" değildir, eski felsefi doku­nun ayrımlarını çözüp dağıtarak onun altını oyan bir yazardır.
Reklam
Charles Baudelaire
Kötülük Çiçekleri'nin dili tüm değerleri tersine çeviren Şeytan'ın sapkın retoriğidir; bu lanetlenmişlik dilinin anlamını ("livre condamne" [mahkum edilmiş kitap]) kavrayabilmek için onu öğrenmiş ol­mak gerekir: "Kendi söz sanatını kapmadınsa - Şeytan'dan, o kurnaz ihtiyardan - At! bir şey anlayamazsın ondan - ya da inanırsın isterik olduğuma." Yazar kutsallığı tam tersine çevi­ren ve cehennemi öven bu çarpıtılmış şeytani dilin çevirmenidir.
Charles Baudelaire
Baudelaire'in bu şiirleri, kötülük kavramında yadsıma ve uyarlamalarla mümkün olan bir kayma için model oluşturur. Paris'e bakış gerçek ve metafizik korku mekanlarına yönelmiştir: Hastane, genelev, hapishane, araf ve cehennem, dünyadaki "ba­yağılığın" doğrudan veya maneviyat aracılığıyla belgelendiği sahnelerdir.
Charles Baudelaire
Edebiyat yorgun okuruna can sıkıntısından kurtulma ve imgeler üreten tasavvur gücünü erdemlilik yolundan uzak­laştıracak uyarımlara açma imkanı sunmaktadır. Geceye özgü takıntıların canavarları, erotizmin, sarhoşluğun şeytanları ve suç işlemenin hazzı Baudelaire'de doğrudan yazınsal çalışmaya kaynak oluşturan bir hayal gücünün dışavurumları olarak sah­nelenir. Burada gerçekten günah olan şey edim değil, edimin fantezideki simülasyonudur.
Edebiyat kendini cezbeden uyarımlara adamakla aynı zaman­da bunları kötülüğü tetikleyen şeyin bulunduğu yere yükseltmiş olur. Sarhoşluk ve haz, aldatma ve akıl karıştırmanın telkin edil­mesi, bir baştan çıkarma retoriğinden fazlasını ifade eder. Algının titreştiği mekan olan hayal gücünü uyaran bir kötülük fizyolojisi halinde izlenimlerin gücünü bizzat metin üretmektedir.
Reklam
196 öğeden 11 ile 20 arasındakiler gösteriliyor.