Kötünün özgül gerçekliğini insan ruhunda bulan bir okuma tarzı, onun temel niteliğini eksiklik olarak gören tezin yıkılması demektir. Böyle değerlendirildiğinde,eksiklik ilkesinin karşısına daima mevcut bulunan bir eğilim çıkarılmaktadır; bu eğilim kötüyü Tanrı buyruğundan uzaklaşma olarak değil, özerk ruhsal gerçekliğe sahip bir kuvvet olarak ortaya koyar.