Peter Stamm Posts
You can find Peter Stamm books, Peter Stamm quotes and quotes, Peter Stamm authors, Peter Stamm reviews and reviews on 1000Kitap.
Biz birbirimizi sadece acıyla deneyimliyoruz, acıyı hissettiğimiz için varız; acı, var olmanın ta kendisi.
Yaptığımız bir siteye yıllar sonra uğradığımda, binaların nasıl sahiplenildiğini görür kurutulmak üzere balkonlara asılmış çamaşırlar, kapı girişlerinde rastgele atılmış bisikletler, peyzaj tasarımı hiçe sayarak düzenlenmiş küçük çiçekler ve yine öfkeden ziyade korku duyardım ve aynı zamanda bizim planlarımızı aldırmadan hızla gelişen yaşamdan, buralarda büyüyen ve binalarla ayrılamaz bir bütün oluşturan Anılardan büyüyen irdim. Bir binanın yıkılmadan ya da harabeye dönmeden tamamlanmadığını söyleyenlerin ne demek istediğini o zaman kavrardım.
Sayfa 124Kitabı okudu
Onunla beraberken kendimi dünyanın merkezindeymişim gibi hissediyordum. Yalnızca biz ve o an vardı, başka kimse yoktu.
Zaten biraz kafa yorarsanız hepimizin tuhaf olduğunu göreceksiniz.
Nasıl yaşayacağıma dair benim adıma ne zaman karar verildigini, tüm bunların nasıl olduğunu kendime sorduğum oluyor tabii ama aslında lüzumu yok. Kaderime boyun eğerim. Belki de hayatımın dönüm noktaları bu zamana dek olanlar değil, henüz yaşanmamış olanlardır. Zaten gerisini de durmadan ilerleyen, pireyi deveye ve tesadüfü kesinliğe dönüştüren zaman halletti. Şu an yaşadığım hayat, olası senaryolarlardan yalnızca biri. Tıpkı pek çok olasılıktan doğan dünyamız gibi.
Bir canlı sadece acıyı algılarsa, sadece acının var olduğu bir dünyada yaşaması gerekir. Biz birbirimizi sadece acıyla deneyimliyoruz, acıyı hissettiğimiz için varız; acı, var olmanın ta kendisi.
Sayfa 23Kitabı okudu
Dünyanın Sakin Kayıtsızlığı
"Hareketsizce orada yatıyoruz. Ama altımızdaki her şey hareket ediyordu ve bizi sakince Bir aşağı bir yukarı, bir sağa bir sola hareket ettiriyordu."
- Samuel Beckett, Krapp'ın Son Bandı -
Sayfa 5 - Nebula
Dünyanın Sakin Kayıtsızlığı
Gece vakti. Kıyısız bir denizdeyim. Ansızın suyun üzerinde süzüldüğünü farkediyorum. Kar yağıyor, kar taneleri suya düşüp eriyor. Çıplak olmalıyım ama üşümüyorum. Yalnızlıkların en büyüğü bu. Ansızın altımda, bir gölge gibi yüzü bana dönük kocaman bir balık görüyorum.
Sayfa 41 - Nebula