Pierre Reverdy Sözleri ve Alıntıları
Pierre Reverdy sözleri ve alıntılarını, Pierre Reverdy kitap alıntılarını, Pierre Reverdy en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.anıların arkasına giriyor kalan
ama tutabilirdim ben burada olanı
eğer sen hep arkana bakmasaydın
son mevsim
yitirdim bana verilmiş olan sırrı
artık bilmiyorum ne yapacağımı
bunun böyle gideceğini sandım bir zaman
artık öyle değil
koşmak isteyen ayakları olmayan bir adam bu
konuşmak isteyen başı olmayan bir kadın
ağlamak için sadece gözleri bulunan bir çocuk
yine de giderken görmüştüm seni
çoktan uzaklaşmıştın
bir trompet çalıyordu
bağırıyordu kalabalık
ve sen geri dönmüyordun
yıkılmış enkaz
Işığın ve gölgem arasında artık bir fark kalmadı
Kabuğu altınla açılmış bir düş yolumu kesiyor
Zamanın ters akıntısında kaynağını arıyor belleğim
Işığın ve gölgem arasında artık bir fark kalmadı
Kabuğu altınla açılmış bir düş yolumu kesiyor
Zamanın ters akıntısında kaynağını arıyor belleğim
Yeni doğan bir ışıltıya asılmış gözbebeği
Yüreğinden ve yaşamından daha altlarda
İnişten daha güçlü çıkarken
Kimsenin göremediği renk
Varlığının en derin parçalarında
Gerçek denizcilere sürüklenen iskandili bırakırsam
Tek bir taş bile yerinden oynamaz
Tek bir soluk almaya gelmez ışığı
O çukurun önünden geçerken bir kez eğdim başımı
Kim var orda
Hangi yol bitmeye geldi buraya kadar
Hangi durdurulmuş hayat
Hani benim hiç bilmediğim
O köşede titrer ağaçlar
Ürkek bir rüzgâr eser
Çünkü bilir yarın "pazartesi" olduğunu
Pazar günlerinin gramofonu
Boğuk sesle söyler mutluluğunu
Sayfa 27
Boşluk kararıyor
Pencere kapatılmış
Yürek sönmüşe yakın
Eller korumasız
Bütün ağaçlar uyumuş
Artık sadece bir kaç sözcük var göğsün
son inip kalkışlarında
Sayfa 21
eğilen başta yazgının bütün kıvrımları
bütün yitmiş umutlar kesik bir başta
basılmış düşler
Artık tutamıyorum sözümü
Tüm kapılar kapatılmış
Söndürülmüş yankılar
Sayfa 20
bir gölge akar elinden
ışık yüz değiştirir
vurur saat
geçer zaman
çekip gider sana bakan biri
Sayfa 14