Pierre Reverdy sözleri ve alıntılarını, Pierre Reverdy kitap alıntılarını, Pierre Reverdy en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Uykuya dalmışa benziyordu sokaklar, bizden uzaklaşan köye gidiyorduk. Vadinin köşesinde, sedyede mezarlık. Ve göğün sakinliği ellerimizden tutan cesareti, başı ve yolu tüketiyordu.
"Su yüzünden kayıyor çatı
Yağmur yüzünden eriyor ne varsa
Petrol alkol ve benim ince mumum
Yangına verdiler evi
Kuşların olmadığı bir bahçe
Sesin olmadığı bir bahçe
Kara çiçekler toplayacaksınız
Yapraklar hiçbir zaman yeşil değil
Bütün dikenler kırmızıdır
Ve kana bulanmıştır elleriniz
Orta gidişten bir tören alayı geçiyor
Bir mumun yandığı
Ölen kadının penceresinden
Yavaş bir şarkı çıkıyor
Bu o kadındı ve başkası
Komşusu da
Avazı çıktığı kadar şarkı söylüyor herkes
Ve üstünde güldüğümüz merdivende
Düşen birisi çığlık atıyor
Bir köpek koruyor kendini
Yalnızca yağmurun ağladığını işitiyoruz"
Sayfa 45 - Kavram Yayınları, Çeviren: Halil Gökhan, Mayıs 1995 "SIRADAN GÜN"Kitabı okudu
Bir çocuktum neredeyse
İlerliyordum
Çığırtkan bir tren beni taşıyordu
Azar azar unutuyordum doğayı
Gar çok yakınımdaydı
Araba değiştiriyorduk
Peronda kimse beklemiyordu
Kent ölüydü kemikleri sayılıyordu İşte orada yükseliyor fırın bacaları
Ne olacağım
Gerçek olmayan bir gölgeyle alınma dokunuyor biri
Bir el
Ama gördüğümü sandığım yalnızca tren dumanları
Yalnızım
Evet çok yalnız
Elimden tutmaya gelmedi kimse