Dili bir hapishane olarak düşünmek, yarı-tanrısallık arayışındaki insanın kendini sınırsızca, ezeli ve ebedi bir varlık olarak hissetmesinin yarattığı bir travmadır.
"Geçmişle yüzleşmenin en kötü yanı, olmuş olanlarla, bugünden bakınca olması gerekenleri aynı anda görebilmekti. Başından beri insanlığın duyduğu en katı ıstıraplardan biri şüphesiz bu eşzamanlılığın verdiği acıydı."