“Ohh ne güzel, oğlumun evi sayesinde kira da vermiyorsun.
Ev masrafın, fatura masrafın da yok. Bu yeni nesil çok
uyanık, ben bunlara bir türlü alışamadım,” diyerek gülümsedi.
Ama o gülümserken ki bakışlarını asla unutmamak üzere
aklıma kazıdım.
Seninle ilk tanıştığımızda iyiliğine inanmıyordum, ayrıldığımızda
ise kötülüğüne. Şimdi, sanki seninle büyümemiş,
onca şeyi yaşamamış, hatta hiç tanışmamış gibiyim.