insanlar gülerek konuşurlar, gülümseyerek düşünürler ve o an için de olsa sadece bir saniye veya bir dakika bile sürse, her tarafa yayılmış bir mutluluk vardır, çikolatalar gibi.
Sütü kaynatacağım; televizyonda sütü bileklerine döküp kontrol eden anneleri görmüştüm, ben de aynı şeyi yapacağım ve süt ılındığında, dudaklarını yakmayacağına emin olduğumda sana sütü içireceğim, sütü ağzına dikkatlice dökeceğim ki kaşığın kenarı, çelik köşesi diş etlerine değmesin. Ve kaşığı göğsüme yakın tutacağım; böylelikle eğer istersen senin annen olduğumu ve sütün damla damla annenin göğsünden aktığını hayal edebilirsin.
Belki ellerim titreyecek, artık genç bir adam değilim, başını aniden çekebilirsin ve kaşık eğilebilir, süt gönmIeğime damlayacak belki; ama önemli değil, süt bu, temizlemek kolay, daha sonra yıkayabilirim. Önemli olan bu gece anneni özlememen.
Değişik ekinlerden yazarları okumak için aldığım bir betikti. Ancak bunalım geçirdim biraz. Doğal olarak ülkenin duygu v2 düşüncelerine göre harmanlanmış ancak konu bana sıkıcı geldi. Yazımı da sık olunca zor bitirdim. Düş mü gerçek mi gördüğü belli olmayan bir adamın gözünden yaşananları okurken çevresindekileri de işin içine katıyor. Acıklı bir öykü var ortada ve sonuna dek ne olduğunu pek anlamıyorsunuz. Gücü yeten okusun. :)
Ateş GeçirmezRaj Kamal Jha · Abis Yayınları · 20094 okunma