Sevda - ki bir insanın yalnız gönlüne değil, akıl ve fikrine, iradesine, velhasıl bütün heveslerine, manevi kuvvetlerine hakimdir - daima şüpheler ve kuruntular içinde bulunmaktan memnun olduğundan, kulak ve gözleri her işittiği her gördüğü şeyi onun mizacına göre işitip görmeye, akıl ve kuvveti her hükmünü onun arzusuna göre vermeye mecburdur.

Sayfa 154 - Kapra Yayıncılık