Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Kendisini dünyanın kör bir yerinde gibi hissediyor, milyonlarca yıldızdan biri olan dünyanın bir köşesinde, tek başına olmanın acısını ilk kez duyumsuyordu. Farklı zaman dilimlerinde, farklı hayatlar sürmüş, hepsinin de acılan gelip bu akşam içine çöreklenmiş gibiydi...
Unutmak için de anlatmak için de erkendi ... Henüz her şeyin başıydı. Çerkesler, yerleştikleri bu topraklarda, unutmanın, geçmişlerini yitirmenin acısını yeni yeni tadıyorlardı. Yıllar sonra, yitirdikleri benliklerinin yerine koyabilecekleri bir aidiyet biçimine asla sahip olamayacaklarını anlayacaklardı.
Sayfa 191
Ekinler batıya doğru sarararak yayla boyunca akıyor, bozkırdan yayılan baygın kokular, bir çiçekten diğerine kilometreler boyu yol alıyordu. Yazın en güzel günleri başlamıştı. ılık rüzgarlar, yaylada genç kızların eteklerindeki bereketli çağrılar gibi kıvrılıyordu...
Sayfa 126
Zamanlı bir bilgelikle kar yağıyordu , her şey ve hiçbir şey gibi ... Herkese ve her şeye eşit mesafeyle ve usulca .. .
Sayfa 10
Eğer kader diye bir şey varsa, bu, insanın attığı adımların, çok ilerilerde bir yerlerde kendi izdüşümünü yaratması olmalı . lnsanlar kendi hayatlarına, geçmiş ve gelecek çizgisi koymadan, tepeden bakma şansına sahip olabilselerdi , çok önceleri attıkları bir adımın, farkında olmadan, yıllar sonrasında bir yerlerde ayak izi bıraktığını görebilirlerdi.
Geçmişe ve geleceğe tepeden bakanlar, insanın attığı her adımın yakın ve uzak gelecekteki izdüşümlerini görebilir, yine bütün canlılann hareketleri aynı düzlemde kontrol edilebilseydi, rastlantı denilen kesişmeler de bu eksendeki yerini alabilirdi