Hayallerimizin bizim helvadan yaptığımız putlarımıza dönüşmesi sık görülür bir eylemdir. Tapınır dururuz onlara. Bir faydasını göremeyince de acıkır yeriz o helvadan putu. Sanki her şeyimiz yolunda gitmiş de bir tek o hayalimiz gerçekleşmemiş gibi suçlar dururuz kendimizi.