“Bazen öyle olur. Hiçbir umudu kalmayan kişi kendi kurduğu hayale o hayal uçuk da olsa kapılır. Hayallerimizin bizim helvadan yaptığımız putlarımıza dönüşmesi sık görülür bir eylemdir. Tapınır dururuz onlara. Bir faydasını göremeyince de acıkıp yeriz o helvadan putu. Sanki her şeyimiz yolunda gitmiş de bir tek o hayalimiz gerçekleşmemiş gibi suçlar dururuz kendimizi. Öyle uzun uzun bakar dururuz boşlukta bir noktaya.”