Serçenin üzerine konduğu kaya, akıp giden gökyüzünün altında, belki binlerce yıldır öylece duruyordu. Ne ona sırtını yaslayanların acılarından taş kesilmişti ne de çevresinde eğlenenlerin mutlulukları onu eritmişti. Sağlamlıktan başka bir meziyeti yoktu, iradesi de. Altı üstü bir kayaydı işte. Öylece duruyordu. Serçe de altı üstü bir serçe...