René Descartes Posts
You can find René Descartes books, René Descartes quotes and quotes, René Descartes authors, René Descartes reviews and reviews on 1000Kitap.
Hatta bazen yalancı bir Sevinç bile, nedeni doğru olan bir Kederden evladır. Ama Nefretle kıyasladığımda, Sevgi için aynı şeyi söyleyemem. Çünkü Nefret haklı olduğu zaman, bizi yalnızca kötülük içeren bir şeyden uzaklaştırır; böyle bir şeyden uzaklaşmak da iyi bir şeydir. Ama Sevgi haklı oldu mu, bizi zararlı olabilecek şeylerlede birleştirir ya da en azından bizim tarafımızdan fazla değer verilmeyi hak etmeyenlerle; bu şekilde kendimizi küçültmüş ve değerimizi düşürmüş oluruz.
Sayfa 136Kitabı okuyor
Arzuya gelince, doğru bir bilgiye dayandığı sürece kötü bir şey olması imkânsızdır; yeter ki aşınya kaçmasın ve dayandığı bilginin kontrolünde olsun. Bunun yanı sıra ruh açısından Sevincin iyi olmaması, Kederin kötü olmaması da imkânsızdır. Çünkü ruhun kötülükten duyduğu bütün rahatsızlık Keder hissinden kaynaklanır, ruhun kendisineait iyilikten duyduğu haz da Sevinç hissinden. (...)
Hiç kuşkusuz bu Duygular çok şiddetli olduklarında, onlara eşlik eden bedensel hareketler sağlığa tümüyle zarar verebilirler; ama mutedil olduklarında da bir o kadar yararlı olurlar.
(...) çünkü kötülük aslında yoksunluktan başka bir şey olmadığına göre, içkin olduğu gerçek bir özne olmaksızın kavranamaz; içinde az da olsa bir iyilik bulunmayan hiçbir şey de gerçek değildir.
(...) tartışmasız şekilde Sevgi Nefretten daha iyidir. Çünkü hiçbir zaman aşırıya kaçması mümkün değildir ve her zaman Sevinç uyandırır. Bu Sevginin son derece iyi olduğunu söylüyorum, çünkü bize hakiki iyileri katarak bizi de onlar kadar yetkin kılar. Aşırı olmasının da mümkün olamayacağını söylüyorum, çünkü en yoğun Sevginin bile tek yapabileceği şey, bizim bu iyiliklere mükemmelen katılmamızı sağlamak olur ki, bu da özellikle kendimize karşı beslediğimiz Sevgiyi aynı şekilde onlara da beslediğimiz anlamına gelir. O zaman böyle bir şeyde, bana göre, asla bir kötülük değildir. Zaten bu sevginin hemen ardından zorunlu olarak bir Sevinç uyanır, çünkü bu sevgi bize sevdiğimiz şeyi kendimize ait bir iyilikmiş gibi gösterir.
(...) beden bizim cüzi bir parçamız olduğundan, Duyguları özellikle Ruhla ilişkileri bakımından incelemek zorundayız.
Dahası duygular neredeyse her daim temsil ettikleri iyilikleri ya da kötülükleri olduğundan daha büyük ve daha önemliymiş gibi gösterirler ve bu şekilde bizi lüzumundan fazla bir gayretle ve dikkatle o iyiliklerin peşine düşmeye, o kötülüklerden de uzak durmaya zorlarlar.
(...) artmamışsa, gözyaşlarını oluşturmaya kâfi gelmez. Hiçbir şey de bunu Aşk hissedildiğinde kalbe yollanan kan kadar artırmaz. Zaten hepimiz görmüşüzdür, insanlar kederlendiklerinde sürekli ağlamazlar, ancak taparcasına sevdikleri nesneler akıllarına geldikçe ara ara ağlarlar.
Hiç beklenmedik bir anda gelen derin bir Kederin kalbin girişlerini sımsıkı kapattığı ve bu şekilde oradaki ateşi söndürebildiği sanılır.
Sevgi ve Arzudan kaynaklanan halsizlik.
Bu etkiye en fazla yol açan duygu, o an için elde edilmesinin mümkün olmadığı tasavvur edilen bir şeye duyulan Arzuyla birleşmiş Sevgidir. Çünkü sevgi, arzu edilen nesneyi düşünmeye öyle zorlar ki, beyindeki tüm zerreler bu nesnenin hayalini temsil etmekle görevlendirilir ve guddenin bu amaca hizmet etmeyen tüm hareketlerini durdurur. (...)
Halsizliğe başka Duygular da yol açabilir.
Ama halsizlik diğer bütün Duygulara oranla en çok Sevgide söz konusu olur. Çünkü insan dikkatinien çok kendi rızasıyla kabullendiği şeylere yoğunlaştırır, kendisinden uzaklaştırdığı şeylere ya da benzerlerine değil. Halsizlik de zaten bir anlık bir şaşkınlığın sonucunda gelişmez, meydana gelmesi için belirli bir zamana gereksinim duyar.
Sevgi Kederle birleşince çoğunlukla gözyaşlarına neden olur.