Frankfurt okulu'nun üç versiyonundan biri olan Chicago okulunun mensubu olan Richard Sennett'ın kaleminden çıkmış, kamusal alanı tanımlarken dramturjik olgularla hareket etmesinin temelinde yatan nedenleri bu kitabında barındırıyor aslında.
batı dünyasının geçirdiği çağsal ve evrimsel süreçler içerisinde insan profillerinin şekillenmesine göre mimaride, şehir tasarımında ve planlama pratiğinde ortaya çıkan gelişim ve değişimleri inceliyor. oldukça kapsamlı bir analiz var kitapta. toplumların insan profillerinin yanı sıra yaşam şekilleri, kadın erkek ilişkileri, sosyokültürel yapıları tamamen ele alınmış.
ve günümüzün modern* binalarına da değinen kuramcımız, içinde bulunduğumuz durumun kısırlık, sıkıcılık, monotonluk ve yoksunluk olarak tanımlıyor.
bu noktada doğu mimarisine de değinebilir, Enlemesine gelişen doğu mimarisinin önemini günümüz kar, kazanç odaklı tasarlanan binalarına atfen bir altın vuruşla bitirebilirdi diye düşünüyorum.
hoş, öyle yapsa kendi geliştirdiği kamusal alan kuramını bozmuş olacaktı.
ancak kitap özellikle günümüz istanbulunun ve türkiyede yürütülen inşaat politikasını anlamak için birebir analizler içeriyor.