Bizimle aynı fikirde olmayan insanları -üstü örtülü biçimde de olsa- aptal veya kötü niyetli diye damgalamak ortak bir karara varmayı son derece zorlaştırır.
Örneğin yargıçlar günün erken saatlerinde ve yemek araları sonrasında verdikleri hükümlerde, yemek öncesine göre daha hoşgörülü olurlar; yani adaletin gözü kör olmaktan çok, karnı açtır.