En Eski Rukiye İkbal Yıldız Sözleri ve Alıntıları
En Eski Rukiye İkbal Yıldız sözleri ve alıntılarını, en eski Rukiye İkbal Yıldız kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Sır garip bir şekilde aşikâr olmuştu; İnsanlardı şehirden nefret ettiren, yine insanların sevdirdiği gibi şehri...
Sayfa 18Kitabı okudu
Sır garip bir şekilde aşikâr olmuştu; İnsanlardı şehirden nefret ettiren, yine insanların sevdirdiği gibi şehri...
Sayfa 18Kitabı okudu
Şair bir insanın sermayesi hüzündür.Hüznüm giderse şairliğim gider.Ben onu içimde hep diri tutuyorum.
Sayfa 16Kitabı okudu
Oğlum, dedi.
Dünya'ya çok kapılmayın.
Sayfa 86 - bengisu
Kitaplar okuyorum her gün. İçinde belki rastlarım diye kendime.
Sayfa 25Kitabı okudu
Yine bir vakt-i zuhurda oturuyordu, asılları görmüş ağacın altında.
Elinde mi?
Yine bir kitap.
Okuyor muydu?
Hayır.
O, aksine kitapları dokuyordu.
Sayfa 47Kitabı okudu
Bir ihtiyar, pencere kenarında duran saksıya ekti tüm kırgınlıklarını.
Sayfa 57Kitabı okudu
Kaldırımın bir köşesinde oturuyordu. İlgilendirmiyordu onu kısalan yollar, gökdelenler, makineli tüfekler, maaş artışı, enflasyon, sermaye. Balkanlardan gelen soğuk hava dalgaları arasında bir beyit ezberlemişti yalnızca. Dil ile zihni arasında gidip gelirdi o beyit.
.
.
.
"Can verme sakın aşka ki aşk afet-i candır
Aşk afet-i can olduğu meşhuru cihandır
Sakın isteme sevda gamını aşkta her an
Aşk derdinin ki hasılı yalnızca ziyandır"
Sayfa 67Kitabı okudu
Bir müddet ikisi de yalnızca rüzgarla yağmuru dinledi. Bir müddet huzura karıştılar.