"Başarı için iltimas, haksızlık, dostluk veya menfaat denen şeylere güvenme; yalnızca kendi değer ve gayretlerine güvenmeyi kalbine iyice kazı."
Cobbett
Yaşı ne olursa olsun bir bilimciye verebileceğim en iyi öğüt şudur: bir hipotezin doğru olduğuna duyulan inancın çok güçlü olması onun doğrululuğu hakkında bir gösterge değildir.
Bilimciler genellikle kendilerini çok parlak zekaya sahip insanlar olarak düşünmezler; hata bazıları biraz aptal olduklarını açıklamaktan hoşlanırlar. Bu, ya kolayca görülebilen bir yapmacıklı davranıştır; ya da, gerçeği hissetmenin huzursuzluğundan kaynaklanan bir güven tazeleme gereksinimidir.
İyi bir hoca için 'öğretmek' demek, yalnız nispeten önemsiz bir şey olan 'olgulara ilişkin bilgileri nakletmek' değil; düşünceyi ve okumayı yönlendirmek ve olgular üzerinde kafa yormayı teşvik etmek demektir.
Bilimcilerin çağımızda kullandığı anlamda deney Bacon ve Aristoteles tarzı değil, Galileo tarzı deneydir.
Galileo tarzı deney eleştireldir; değişik olasılıkları tek tek ele alır ve böylece ya düşündüğümüz şeyin doğruluğu hakkında güven verir ya da onun düzeltilmesi gerektiğini düşünür.