Adına yeşillik denilen sezgi
Ama nerede tutmalı ağacı?
Özünden boşaltılmış, gökten ve taşlardan yoksun ağacı
Ne vadi ne de ırmak var tatlı tatlı ses çıkaran yok olacak olan ona
Manzaranın bir köşesine taşısın o cevizlerini!
Bağlayıp bağlayıp ve çözerek çölü ve soluğu
Ama yalnızca yıldız neredeyse parıltılar ve çiziklerle
Genç kızlarıyla oturmuş sezgi
İlk sayfanın altında şaşkın kaygılı
Açılmışlar dalmışlar uykuya
Sonunda hiçbir şey ama o hırıldıyor
-Onu ölüm içine kuşlarıyla yazmalı...
Karın ruhu diyorum ölmeden önce
Ruhun içinde biçimler olan kar
Karı inkâr etmiş olan biçim
Acıda yargıcı olan boşluk
Burasının şekille haczinden
Onu hiçbir biçimden almamış olmaktan önce
İnkarın gözleri dışında
Ölmeden önce saf bir kadının topladığı
Kardan bir yorgunluğun yaptığı kişiden