Geçmişte bizimde bir kırmızı Fordumuz vardı, haliyle kitap kapağına vuruldum. Hani laf arasında derler ya, hayatımı yazsam roman olur diye, ama üşengeç bir millet olduğumuz için yazmayız. Salim bey, üşenmemiş yazmış ve bizlere Silistre'den Gönen'e bir kaç nesil önce göçmüş olan ailesinin günlük yaşantısını ve kendi deneyimlerini yazmış. Mitat Enç ve Samiha Ayverdi gibi yaşantısını hikayeleştiren bu tarz eserleri severim, çünkü yaşadıkları dönemin sosyal hayatı yansıtır bu tarz eserler. Salim Bey'in de göçmen ailesinin yaşantısını, gurbetini, Kıbrıs harekatını, 12 Eylül'ü, Eurovision yarışmasını vb. günlük ve tarihi konuları samimi bir üslupta, sakınmadan, savunmadan ve ayıplarlar çekincesi olmadan yazmış. Bu nedenlerle severek ve bir çırpıda okudum bu kitabı.
