Alfabetik olarak Samim Kocagöz kitapları
Samim Kocagöz yazarının kitapların alfabetik sıralanmasıHakkında
Samim Kocagöz (d. 13 Şubat 1916, Söke - ö. 5 Eylül 1993, İzmir). Türk romancı.
1942'de İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı bölümünü bitirdi. 1942-1945 arasında Lozan Üniversitesi'nde sanat tarihi eğitimi aldı. Türkiye'ye döndükten sonra bir süre İzmir Ticaret Okulu'nda edebiyat, Devlet Konservatuvarı'nda sanat tarihi dersleri verdi. Söke'de çiftçilikle uğraştı.
1950'den sonra İzmir'e yerleşti. İlk romanı İkinci Dünya 1938'de yayınlandı. Servet-i Fünun Uyanış, Ses, Hep, Bu Topraktan, Vatan, Fikirler, Yenilikler, Yeditepe gibi dergilerle Demokrat İzmir gazetesinde yayınlanan öyküleriyle bilinir.
1950'de Yeni İstanbul gazetesi ve New York Herald Tribune gazetesinin ortaklaşa düzenlediği Dünya Hikâye Yarışması'nda "Sam Amca" öyküsüyle birincilik kazandı.
Gözlemlere dayanarak köy ve kasaba insanlarının sorunlarını, günlük yaşamlarını ve duygularını yalın bir dil ve gerçekçi tutumla yansıttı. Ölümünden sonra adına bir öykü ödülü kondu.
2006-2007 tiyatro sezonunda 50. Yılını yaşayan İzmir Devlet Tiyatrosu, yazarın hemen hiç bilinemeyen "Islak Ekmek" adlı oyununu repertuvarına aldı.
Unvan:
Türk Romancı
Doğum:
Söke, Türkiye, 13 Şubat 1916
Ölüm:
İzmir, Türkiye, 5 Eylül 1993
Okurlar
72 okur beğendi.
904 okur okudu.
31 okur okuyor.
577 okur okuyacak.
35 okur yarım bıraktı.
Kitaplar
Ahmet'in Kuzuları
0/10
Alandaki Delikanlı
10/10
Baskın
7.5/10
Bir Çift Öküz
8/10
Bir Karış Toprak
0/10
Bu da Geçti Yahu
0/10
Bütün Öyküler
0/10
Cihan Şoförü
0/10
Doludizgin
8.7/10
Eski Toprak
10/10
Eski Tüfek
8.1/10
Gecenin Soluğu
0/10
İzmir'in İçinde
8.4/10
Kalpaklılar
8.7/10
Mor Ötesi
8.7/10
Mor Ötesi / Simon Pepeta
7/10
Nabi’nin Park Kahvesi
7/10
Onbinlerin Dönüşü
6.8/10
Roman ve Yazarlık Onuru
9/10
Sam Amca
8.5/10
Tartışma
8/10
Yağmurdaki Kız
0/10
Yılan Hikayesi
6/10
Yolun Üstündeki Kaya
9/10
Zar Kanat
7.5/10
Sözler ve Alıntılar
Esir yaşamayacağız... Ya bu vatanı kurtaracağız... Ya da öleceğiz...
Şehitlerimizin ruhu rahat olsun... dediler. Yüzbaşı'nın gözleri doldu: "Onlar, şehitlerimiz, bu topraklarda yattıkça, bu topraklar bizimdir." "Bizimdir."
