Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Biliyor musun, iki insanın arasında, birbirine kızgın olmanın da bir değerinin kalmadığı anlar oluyor. Ve bu, çok hazin bir an.
Sayfa 274 - Yky
İnsan bir süre sonra gayret etmekten yoruluyor ve var olanı kabul etmeye başlıyor.
Sayfa 111 - Yky
İnsan bir süre yalnızlığı ceza gibi algılıyor; yetişkinlerin yan odada sohbet edip eğlenirken karanlık odada tek başına bırakılan bir çocuk gibi. Fakat günün birinde sen de yetişkin oluyorsun ve yalnızlığın, hakiki, bilinçli tek başınalığın bir ceza, yaralı, hastalıklı bir kendini çekme, bir münzevilik değil, tek onurlu durum olduğunu fark ediyorsun. İşte o zaman yalnızlığa katlanmak da o kadar zor olmuyor. Daha temiz havada yaşamak gibi bir şey.
Sayfa 129 - Yky
Sevmek belki de birlikte var olmaya dönüşmek.
Sayfa 128 - Yky
"Gündüz bina ettiğin, gece yıkılır."
Sayfa 5 - Yky
Bir evi yaşatan mobilya değil, o evde oturanların içini dolduran duygudur.
Sayfa 38 - Yky
Aşk; sadece yatak ve onun bir parçası olan şeyler değil, iki insan birbirine yaklaşırkenki arayış, bekleyiş anları.
Sayfa 188 - Yky
Birlikte var olmak, yani hayatta ve aşkta tekleşmek. Aynı yemekleri sevmek, aynı müzikten hoşlanmak, yolda hızlı ya da yavaş ama sonsuz uyumla yürümek, yatakta da aynı tempoyla birbirine ulaşmak...
Sayfa 128 - Yky
İçinde bir şeyler zedelenmişti. Ve yaralanan biri için bu tavır artık sadece savunmaydı; yanına yaklaşılmasına izin vermeyen, çünkü acı çeken bir insanın savunması.
Sayfa 29 - Yky
İnsan bir süre yalnızlığı ceza gibi algılıyor; yetişkinlerin yan odada sohbet edip eğlenirken karanlık odada tek başına bırakılan bir çocuk gibi. Fakat günün birinde sen de yetişkin oluyorsun ve yalnızlığın, hakiki, bilinçli tek başınalığın bir ceza, yaralı, hastalıklı bir kendini çekme, bir münzevilik değil, tek onurlu durum olduğunu fark ediyorsun. İşte o zaman yalnızlığa katlanmak da o kadar zor olmuyor. Daha temiz havada yaşamak gibi bir şey.
İnsan bu kadar çok sevmemeli, kimseyi bu kadar çok sevmemeli, kendi çocuğunu bile. Her sevgi had safhaya varmış bir bencilliktir.
Sayfa 19 - Yky
Kaçmak, ihanet etmek, ne biçim kavramlardı bunlar, eğer insan bir kere sevmişse!
Sayfa 28 - Yky
Biliyor musun, iki insanın arasında, birbirine kızgın olmanın da bir değerinin kalmadığı anlar oluyor. Ve bu, çok hazin bir an.
Sayfa 274Kitabı okudu
Ah Tanrım, yaşamak ve insan olmak ne zor!
Sayfa 25 - Yky