Hayat bu işte; yaptığımız herhangi bir şey biz farkında olmasak da bir yerlerde birilerinin yaşamını etkiliyor, belki tümden değiştiriyordur. Kim bilir, belki yaşarken değil, ölürken sebep oluyoruzdur bu değişikliklere.
Zevk peşinde koşmayı bırakakrak mutlu olmayı öğreneceğiz, ya da şehir denen bu cangılda küçük şeylerle mutlu olmaya alışacağız. Ne de olsa insan beyni mükemmel bir uyum yeteneğine sahip, küçük şeylerle mutlu olmasını öğretirsen hemen öğreniyor."
Saf çocukluk halinizden geriye kala kala yüzünüzde "memur gülüşü," dudaklarınızda "gammaz öpüşü" kalır. Öptüğünüz yer kirlenir, güldüğünüz zaman herkes incinir. Elinizde etrafı yeşil dantelli beyaz bir mendil de yoksa temizleyemezsiniz hiçbir yerinizi.