Bu araştırma eserinde; İskenderiye, Cündişapur ve Harran’daki ilmi çalışmalardan, Beytü’l Hikme’deki felsefe, tercüme ve pozitif bilim faaliyetlerinden bahsedilerek İslam’ın bir dönem ilim ve bilimin altın çağını yaşadığına değinilmiş. Câbir B. Hayyân, Mûsâ El-Hârizmî, El-Battânî, Ebû Bekir Er-Râzî, Ebû’l Vefâ El-Bûzcânî, İbnü’l Heysem, Bîrûnî, İbn Sînâ, İbnü’n Nefîs ve El-Cezerî’nin çalışmaları ve bu çalışmaların etkileri eserleriyle beraber kendi içerisinde talî başlıklar altında ele alınmış. Bir okuyucu olarak eser, bana merak ettiklerimi çok güzel bir şekilde sundu.