Hakkında
Sergey İvanoviç Kovalyov, Ufa ilinin Bolşoy Kuganak köyünde doğar. Astrahan ili köylülerinden babası, toprak soylusu unvanına layık görülerek Ufa ilinde büyük toprak sahibi Lyahova'nın mülkünde yönetici olarak görev yapmıştır. 1889 yılında, babası hizmetten dolayı başka topraklara nakledilince ailece Penza eyaletine taşınmışlardır.
1895 yılından itibaren Sergey İvanoviç, büyükannesiyle birlikte Ufa'da yaşadı ve burada Ufa Lisesinin hazırlık sınıfını kazandı. Tatil döneminde Sergey İvanoviç ailesi yanına giderdi. 1898'de Sergey İvanoviç’in annesi, 1904'te ise babası vefat etti. Ailenin üç çocuğu daha vardı. Sergey İvanoviç’in amcası, erkek kardeşin ve iki küçük kız kardeşin bakımını üstlendi.
Sergey İvanoviç, Ufa Erkek Lisesinde eğitim gördüğü sırada yedinci sınıftan itibaren özel ders vermeye başlar. Okul çağında Sergey İvanoviç Rus Sosyal Demokrat İşçi Partisi’nin (Bolşevik) Ufa örgütüne katılmıştır. Parti örgütlerinde faaliyet gösteriyor, partinin duyuru ve bildirilerini yayınlıyordu. 1905 1 Mayıs Günü gösteriye ve yürüyüşe katıldığı için Sergey İvanoviç tutuklanmış ve Ufa Erkek Lisesi’nin sekizinci sınıfından atılmıştır. Mayıs ayının sonunda, polis gözetimi altında Samara’da yaşayan amcasının yanına gönderilmiştir. Orada Rus Sosyal Demokrat İşçi Partisi’nin (Bolşevik) Samara örgütünde çalışmaya devam eder. 1906 yılı sonbaharında St. Petersburg'a gelen Sergey İvanoviç, Profesör P.F. Lesgaft’in öncülüğünde kurulan Yüksek Okulu kazanır. Aynı zamanda dışarıdan derslerle Ufa Lisesi’nden mezun olur.
1908 yılında Sergey İvanoviç, St. Peterburg Üniversitesi Fizik - Matematik Bölümüne girer. 1910 yılında Tarih ve Filoloji Fakültesine yatay geçiş yaparak N.O. Losskiy, M.İ. Rostovtsev, İ.İ. Lapşin adlı profesörlerin seminerlerine katılmıştır. Sergey İvanoviç üniversite eğitimi ile birlikte özel öğretmenlik dersleri vermeye başlar.
Birinci Dünya Savaşının patlak vermesi nedeniyle üniversitede eğitime ara vermek zorunda kalır. 1915 yılı yaz aylarında Sergey İvanoviç orduya alınır. Aynı yılın Eylül ayında Vladimir Askeri Okulunda hızlandırılmış kurslara dâhil edilmiş, ardından asteğmen rütbesini almıştır. 1 Ocak 1916'da Petrograd şehrinde 1. Piyade Rezervi Alayında eğitim ekibinin ast subayı olarak atanmıştır. Bu alay, 1917 yılı Şubat ayında isyan edenlerin tarafına ilk geçen olmuştur ve Sergey İvanoviç, askerler tarafından eğitim ekibinin başkanı olarak seçilmiştir.
Sergey İvanoviç, üniversite eğitimine, 1918 yılının Ocak ayında gerçekleşen demobilizasyondan sonra devam edebilmiştir. O sırada Bizans Tarihçisi Profesör A.A. Vasilyev'in seminerlerine katılmıştı. Aynı zamanda işçi okullarında, Petrograd Askeri Birliği Siyaset Bölümünde ders verdi.
Ağustos 1919'da Sergey İvanoviç tekrar orduya seferber edilir. Kızıl Ordu içinde aldığı görevi 1938 yılına kadar sürdürmüştür. İlk başlarda, Sergey İvanoviç ders verdiği Siyaset Bölümünde görev yapmış, konferans bürosu başkanlığı yaparak politik eğitim çalışmaları yürütmüştür. (İleride V.İ. Lenin Askeri - Siyasi Akademisi olarak adlandırılacak olan) N.G. Tolmaçev Kızıl Ordu Üniversitesi kuruluşunda Sergey İvanoviç, fakültelerden birinde dekan ve 1920 yazında ise üniversitenin başkanı olarak seçilmiştir. Askeri Siyaset Akademisi’nde (1938’e kadar) yürüttüğü çalışmalarla birlikte Sergey İvanoviç, K.E. Voroşilov Askeri-Denizcilik Akademisi’nde ve F. Engels Askeri-Siyaset Okulu’nda ders vermeye devam etti. 1921 yılı baharında Kızıl Ordu’da propaganda bölümü başkanlığına atanmıştı.
1920'de Sergey İvanoviç Tüm Birlikler Komünist Partisi’nin (Bolşevik) üyesi olmuştu, ancak 1921 yılı sonbaharında yeniden kayıtlara katılmadığı için partiden çıkartıldı.[3]
1922'de final sınavlarını vererek Sergey İvanoviç, Petrograd Üniversitesi’nden mezuniyet diplomasını almıştır.
1924 sonbaharından itibaren, Genel Tarih Dersleri’nin ilk cildinin yazarı olarak Sergey Ivanoviç Leningrad şehrinde çeşitli üniversitelerin bünyesinde ders vermeye başlamıştı: Leningrad Devlet Üniversitesi (1924-1958), A.İ. Gertsen Pedagoji Enstitüsü (1924-1956), İ.V. Stalin Komünist Üniversitesi, G. Zinovyev Komünist Üniversitesi. 1928 ile 1930 yılları arasında Marksizm Leninizm Araştırma Enstitüsü’nde Eski Çağ Tarihi Araştırma grubuna başkanlık yapmıştır. 1930'dan 1936'ya kadar Devlet Maddi Kültür Tarihi Akademisi’nde önce bölüm başkanı olarak, daha sonra Antik Dünya Tarihi Enstitüsü müdürü olarak çalışmıştır. O dönemde Sergey İvanoviç'in başkanlığında faaliyet gösteren Enstitü, Antik Arkeoloji ve Antik Dünya Tarihi alanındaki bilimsel çalışmaların merkezi haline gelmişti. 1934 yılından itibaren Sergey İvanoviç Leningrad Devlet Üniversitesi Tarih Fakültesinde kendi çabalarıyla oluşturduğu Antik Yunan ve Roma Tarihi bölümünde başkanlık görevini üstlenmiştir.
Bu yıllar boyunca Sergey İvanoviç, Yunanistan ve Roma tarihi konusunda bir ders kitabının oluşturulması ile ilgili büyük bir çalışma yürüttü. Bu kitap üniversite ortamında yaygın olarak bilinen Antik Toplum Tarihi: Yunanistan. Helenizm. Roma (1936) adlı iki ciltlik ders kitabının temelini oluşturmuştu. Kovalyov, Antik Dünya Tarihi: Ortaokul 5. - 6. Sınıfları İçin Ders Kitabı olarak adlandırılan Antik dünya tarihi konusundaki ilk Sovyet ders kitabının oluşturulmasında yer almıştır (Moskova, 1954).
1934 yılında V.İ. Lenin Askeri-Siyaset Akademisi, Sergey İvanoviç’in başarılı çalışmasını ödüllendirerek altın saat hediye etti.
1 Mayıs 1936 tarihinde Sergey İvanoviç SSCB Bilimler Akademisi Tarih Enstitüsü Leningrad Bölümünde Kıdemli Araştırmacı olarak göreve başladı. Akademi üyesi olan V.V. Struve ile birlikte Sergey İvanoviç, Dünya Tarihi için Eski Çağ Tarihi ciltleri (1-6) ile ilgili taslak planın hazırlanmasına katılmış ve bu yayının 4. cildinin hazırlanmasında yer alan bilim grubuna dâhil edilmiştir.
Leningrad Devlet Üniversitesi teklifi üzerine Sergey İvanoviç, 11 Mart 1938 tarihli Yüksek Komisyonun kararıyla tez savunması olmadan Tarih Bilimleri Doktoru derecesini kazanmış oldu.
1938 yılının Haziran ayında Sergey İvanoviç tutuklanarak enstitüsündeki görevinden alınmıştı [4]. 10 Haziran 1938 ile 25 Ocak 1940 tarihler arasında Leningrad Bölgesi İçişleri Halk Komiserliği Hapishanesinde tutuldu. 1940 yılı Ocak ayında Sergey İvanoviç serbest bırakılarak yeniden Tarih Enstitüsü Leningrad Bölümünde göreve başladı.
Daha sonra Sergey İvanoviç, “Dünya Tarihi” bölümleri üzerinde bilimsel çalışmalara devam etti. “Kentin Kuruluşundan M.Ö. 287 yılına kadar Roma'nın İç Tarihi” ve “M.Ö. 65-44 yılları arasında Roma'nın İç Tarihi” bölümleri ile IV. ve V. ciltlerini hazırlamıştır. 1941 yılı Şubat ayında antik dünya konusunda oluşturulan araştırma grubu toplantısında, onun tarafından tasarlanan ve yazımı başlatılan "III. Yüzyılın Roma İmparatorluğundaki sosyal kriz" adlı monografi planı görüşülmüştür.
İkinci Dünya Savaşının ilk aylarında Sergey İvanoviç Halk Milislerine gönüllü olarak kaydolmuştu, ancak sağlık nedenleriyle tıbbi komisyonun kararıyla askeri hizmetine devam edememiştir. Kuşatma sırasında, Sergey İvanoviç, Enstitüde birlikte çalıştığı diğer pek çok meslektaşı gibi, Kızıl Ordu saflarında, hastanelerde ve donanmanın gemilerinde kapsamlı konferanslar gerçekleştirdi. Kuşatmada, Leningrad Üniversitesi’nin tahliyesinden sonra, SSCB Bilimler Akademisi Beşeri Enstitüler Bilim Kurulu’na başkanlık etmiştir. 19 Ocak 1942’de, SSCB Bilimler Akademisi’ne bağlı Leningrad Bölgesi Kurumları Komisyonunun kararıyla Sergey İvanoviç Tarih Enstitüsü Leningrad Bölümü’nün Müdür Vekili olarak atandı.
1942 yılının Temmuz ayında Sergey İvanoviç, Tarih Enstitüsü Leningrad Bölümü araştırmacılar grubu üyesi olarak Yelabuga şehrine gönderildi. Yelabuga şehrinde yeterli bilimsel kaynakların bulunmamasından dolayı “Dünya Tarihi” serisi için IV. ve V. Ciltlerin hazırlanmasına ilişkin çalışmalar durdu. Aynı dönemde, “Antik Dönem ve Avrupa Kültürü” çalışmasının giriş bölümü olarak tasarlanan makaleyi ve “Antik Dönem ve Fransız Devrimi” bölümünü yazarak bilimsel çalışmalarına devam etmiştir. 1942-1944 yıllarında Yelabuga Öğretmen Enstitüsü’nde genel tarih dersi verdi ve o dönemde Yelabuga şehrinde bulunan Voronej Üniversitesi bünyesinde Tarih Bölümünde de dersler vermiş ve Tüm Birlikler Komünist Partisi’nin (Bolşevik) şehir komitesinde eğitmen olarak çalışmıştır.
Sergey İvanoviç devlet tarafından “Leningrad Savunması", "1941-1945 Büyük Anayurt Savaşı’ndaki Yiğitlik" madalyaları ile onurlandırılmıştır.
Sergey İvanoviç 15 Haziran 1945 tarihinde Leningrad Devlet Üniversitesi’nde ve Tarih Enstitüsü Leningrad Bölümü’nde Kıdemli Araştırmacı olarak göreve devam etmiştir. Sergey İvanoviç, Antik Dünya tarihi grubuna başkanlık ederek Roma Tarihi’nin “Cumhuriyet” başlıklı 1. cildinin yazılmasına ilişkin hazırlık çalışmalarına vakit kaybetmeksizin başlamıştır.
1946 yılında Sergey İvanoviç, Aristokratlar ve Plebler monografisi üzerine çalışmaya başladı. Enstitünün yıldönümü oturumunda Aristokratlar ve Pleblerin Oluşum Sorunu başlıklı raporda ifade edilen Aristokratlar ve Pleblerin Oluşumu hakkındaki “kapsamlı” teoriyi kanıtlamaya çalışmıştı. Fakat söz konusu monografi tamamlanamadı.
1948'de Sergey İvanoviç'in abluka ve göç yılları boyunca yaptığı çalışmaların neticesinde ortaya çıkan Roma Tarihi’ni yayınlandı. Ders kitabının temelini Roma tarihinin çeşitli dönemlerini kapsayan hem genel hem de özel dersleri oluşturmuştur. Roma Tarihi’nin İtalyanca çevirisi, 1953 ve 1955 yıllarında yayınlanmıştır.
31 Mayıs 1950 tarihinde Sergey İvanoviç Kovalyov kendi isteği üzerine Tarih Enstitüsü Leningrad Bölümünden istifa etti. Öğretim çalışmalarına Leningrad Devlet Üniversitesi’nde devam etti.
1940'lı yıllardan itibaren Sergey İvanoviç, Hıristiyanlık tarihi ile ilgili ciddi araştırmalar yaparak bu konuda çok sayıda bilimsel çalışma yürüttü. Ateist bilgilerin propagandası üzerine Ateizm Bölüm Bürosu ve Ateizme Yönelik Bilimsel ve Metodolojik Konsey Başkanı olarak görev yapmış ve Hıristiyanlık tarihi hakkında genel kitlelere ders vermişti.
1956 yılı Mayıs ayında Sergey İvanoviç, SSCB Bilimler Akademisi Dinler Tarihi ve Ateizm Müzesinde Başkanlık görevine atandı. Araştırmacılara ve müze rehberlerine yönelik, Sergey İvanoviç tarafından Erken dönem Hıristiyanlık tarihi hakkında düzenli olarak ders verildi. Müzenin anlayışı onun inisiyatifiyle değiştirildi. Müzenin tüm bölümlerini mantıklı bir şekilde birbirine bağlayan yeni müze-sergi alanında, dünya dinlerinin tarihi ve ateizmin ortaya çıkışı ve gelişimi sunuldu.
Sergey İvanoviç Kovalyov 12 Kasım 1960 tarihinde Leningrad şehrinde vefat etti.
Tam adı:
Rusça: Сергей Иванович Ковалёв / Sergey Ivanovich Kovalev
Unvan:
Rus Akademisyen, Tarihçi
Doğum:
Sterlitamak, Rusya İmparatorluğu, 13 Eylül 1886
Ölüm:
Leningrad (St. Petersburg), SSCB, 12 Kasım 1960
Okurlar
3 okur beğendi.
127 okur okudu.
16 okur okuyor.
119 okur okuyacak.
8 okur yarım bıraktı.
Sözler ve Alıntılar
“İyi insanlara ciğeri beş para etmez herifler buyruk veriyor, alçaklar ayağını kaydırıyor. Korkarım ki bu gidişle tekne batacak.”
“Körler ülkesinde şaşılar baş olur.”
Komedi (Kômos) sözcüğü aşağı yukarı “çakırkeyf köylülerin türküsü” anlamındadır.
Pergeli bulmak onuru da Çinlilerindir. Sağlam matematik bilgileri vardı, kare ve küp kök kullanımlarını özellikle biliyorlardı.
İletiler
''İç politikasında yalnızca, köleci toplumun temellerini güçlendirmeyi, cumhuriyetin eski zamanlarını diriltmeyi amaçladığının altını çizmek arzusu, Octavianus'un bu geçmişin ve tarihin incelenmesini desteklemesinde yansıyordu. Bulgulanan tarihsel yapı ve belgeleri Titus Livius'a bizzat haber veriyordu. Vergilius, Aeneis'i için onur ve ödüllere boğuldu. Gözden düşen Ovidius Naso, Octavianus'un yanında saygınlık kazanmak için Fatsi'sine güveniyordu. M.Ö. 9 yılına doğru, Halikarnassoslu Dionysios'un Rhomaike Arkhaeologia'sı yayınlandı.'' (Sayfa: 200)
*
İlkçağ Tarihi - Cilt 2 
Vladimir Nikolaevic Diakov 
Sergei Ivanovich Kovalev
Caesar'a suikast:
''Komployu yapanlar, orduda yüksek görevleri olan ve Caesar'ın yakın çevresinde yer alan, tanınmış cumhuriyetçi senatorlardı; ayrıca, hepsi Caesar'ın bağışladığı eski Pompieus'culardı. Suikastçıların başında, zengin Romalı aile Iunius Brutus'un iki üyesi bulunuyordu. (..) Toplam olarak altmış kişiydiler.
Ama hazırlayıcıları, Caesar'dan nefret eden büyükler ve soylu sınıflarında bulunuyordu. Bu nedenle, Caesar'ı öldürmek için yer olarak ''tiran''ı öldürmek ve cumhuriyeti yeniden kurmak niyetlerini onaylamasını bekledikleri senatoyu seçmişlerdi. Gerçekten de, katiller kendisini sardıkları zaman, Caesar'ı savunmak için hiçbir senato üyesi en küçük bir girişimde bulunmamıştı. Suikast başarıya ulaşınca, senatorların çoğunluğu suikastçileri destekledi ve Caesar'ın buyruklarının tümünün iptal edilmesini istediler.'' (Sayfa: 187)
*
Görsel: Vincenzo Camuccini, Julius Caesar’ın Ölümü (1793-1805)
İlkçağ Tarihi - Cilt 2 Vladimir Nikolaevic Diakov Sergei Ivanovich Kovalev
Yorumlar ve İncelemeler
