Şimdiye kadar anlayamadıklarımı
Önümden geçen âşıkların
El ele tutuşmalarından anlıyorum.
Sana kavuşmak,
Denizin üstünde yürümek gibi
Özlemek seni,
Sonsuza varmayı umut etmek
Ve seni sevmek, öldürüp içimde beni
Yaşamaya devam etmektir
Hepsi bu...
O Kadınlar
Yorgun ayaklarıyla kazıp toprağı
kendinden filizlenen o kadınlar...
Bir peri kızı gibi saçları defne kokan
bakir gözleri yumuk
ve küçük güneşle kaybolan.
O kadınlar,
bir dağa karşı alınan yenilgi,
ateşi çalmaya karşı ceza,
benim dediğiniz her şeyin sahibi ilki,
kalbi kesilen hain ruhuyla
bakire bir balçığa sığınan
diğerleri kötünün sahibi
Son Arzu
Gündüzün kırmızı bir karanlık vaktinde
Uzattım ellerimi göklere
Uzattım ellerimi, gökler tutmadı beni
Halbuki çaresizdim sevgisizdim
Ama yalnız değildim çünkü kendim vardım
Eskiden bir çocuk gülerdi gözlerimde
Yeruşalim' e dönüşü gibi İsa'nın
Temiz bacaklarla yürünürdü yollarım
Sevmek her şeylerin üstündeydi
Ben eskiden sadece layık olanı severdim
Şimdi kime baksam kanıyorum
Eski elbiseleri yenilerle yamıyorum
Söyleyemem güneşin doğuşunu
Bir dağın ardından
Öpüp başıma koyarım elinizi
Ama gezemem artık ayaklarınızla
Bu bir kaçıştır sağ elimden sol elime
Ne olur beni asın kendime...