18,6 sm əsəri skelet - memuar janrındandır. Yazıçı bir çox tanınmış insana diss atır. Onlar içində Hafiz Hacıyev, Hüseynbala Mirələmov və s var. Mənə bəzi diss atmalar xoş gəldi. Yaxşıca ifşa edir bəzilərini.
Seymur Baycanın gərçək obrazları Azərbaycanlılara qarşı xoş yanaşma göstərmir. Nofəl adlı obrazı deyir ki, "türk qoşunu səfərə çıxarkən təlxəklər, rəqqqasları, hoqqabazları və s burda qoyublar. Onlarında bir- birilə qaynaşmasından Azərbaycan milləti yaranmışdır". Müəllifin özüdə Azərbaycanlılara yuxarıdan aşağı baxır.
Əsəri oxuyarkən Seymur mənə sevimli obrazlarımdan biri olan Holden Kolfidi xatırlatdı. Seymurda Holden kimi bir çox şeydən narazıdır. Əsərin bir yerində Seymurun özüdə Holdenin adını çəkir və onun vəziyyətinə oxşar bir vəziyyətdə olduğunu söyləyir.
Türklər demişkən kitabda üçüncü səhifə hadisələrindən bəhs edilir. İsmayıllıda son zəng gününü qeyd edən tələbələr ehtiras gətirən həb atdığı colanı qızlara içirdib iyrənc əməllərini həyata keçirmişdir, barmek işçilərinin bıçaqlanmışdır, döyülmüşdüü və tikintidə işlədilən dəlilərdən biri qucağında uşaqla binadan tullanmışdır.
"18,6 sm" əsərini ikinci dəfə oxudum. Seymurun nə seksist olması, nə də ki, Azərbaycanlılar haqqında müsbət düşünməməsi mənim onu bir müəllif kimi sevməyimə əngəl olmur. Düzdür bu əsərdə xoşuma gəlməyən məqamlarla rastlaşdım. Buna baxmayaraq zərrə qədər yazıçıya sevgim azalmadı. Hələdə onu görməkdən ötrü ürəyim gedir. Ya Seymur Azərbaycana gələcək ya da mən onu görmək üçün Gürcüstana səfər edəcəm.
