Tarihten kopan, mazisi olmayan, mukaddesleri olmayan bir kalabalık, insan vasfına layık değildir. Düşünen insanın ilk vasfı ahlaki değerleri olan insan olmaktır.
Biz, bir insan cemiyeti değil bir toz yığını haline geldik. Dilimizi kaybettik, hürmet edilecek tek makam tek kişi tek mukaddes bırakmadık. Sanayileşmeden önce insanlaşmak zorundayız. insanlaşmak, yani birbirimizi sevmek.
...
Millet dilsiz, imansız, tarihsiz olmaz bu itibarla bizi bekleyen büyük cihat önce dilimizi, edebiyatımızı mukaddeslerimizi öğrenmektir. Sanayileşmiş toplumların kamçısı altında çalışan bir ecinniler sürüsü mü olacağız? Yoksa tarihin en büyük medeniyetini yaratmış bir kavmin şuurlu, kaynaşmış fertleri mi? İşte bütün mesele bu.
